wrzuce troche fotek i ciekawych informacji dotyczących znanego wszechswiata
na początek Układ Słoneczny

"no salvation, no forgiveness"

Słońce

Średnica równika 1 392 000 km
Odległość od Ziemi 150 000 000 km
Masa (Ziemia=1) 333 000
Czas obrotu wokół osi 25 dni 9 godz.
Temperatura powierchni Słońca 6000°C
Temperatura wewnątrz Słońca 17 000 000°C
Ciśnienie wewnątrz Słońca 70 mld. atm.
Odległość od środka Galaktyki 26 tys.lat św.

---------------------------------------------------------------------------

Słońce, podobnie jak wszystkie gwiazdy, jest olbrzymią kulą silnie rozżarzonego, ale nadzwyczaj zagęszczonego gazu. Średnica tej kuli mierzy aż 1390 tysięcy kilometrów, czyli jest prawie 109 razy większa od średnicy naszej planety. Kula ta w swej objętości zawiera tak wielką ilość materii, że można by z niej zbudować 333 tysiące planet tej wielkości co Ziemia.
Kula słoneczna otoczona jest rozległą powłoką gazową, zwaną przez astronomów koroną. W normalnych warunkach nie możemy jej widzieć z uwagi na oślepiające światło Słońca, ale podczas całkowitego zaćmienia, kiedy glob Księżyca zasłoni sobą jego tarczę, mamy możność podziwiać przepiękną aureolę świecącą. Są to cząsteczki zjonizowanego gazu, który opuściwszy powierzchnię Słońca i rozciąga się aż za orbitę Ziemi.
Wielka ilość materii i stosunkowo jej duża gęstość sprawiają, że we wnątrzu Słońca temperatura dochodzi do 15 milionów stopni Celsjusza i panuje ogromne ciśnienie, przekraczjące 70 miliardów atmosfer. Są tam więc odpowiednie warunki do przemian jądrowych, podobnych do tych, które zachodzą podczas wybuchu bomby termojądrowej. Polega ona na łączeniu się czterech jąder wodoru w jedno jądro helu, w wyniku czego wyzwalają się ogromne ilości energii, którą Słońce szczodrze nas odarowywuje.
Jest oczywiste, że ta rozrzutność nie może ujść Słońcu bezkarnie, bo przecież tylko w ciągu jednej sekundy traci ono w postaci promieniowania około 4 milionów ton swej masy. Ale ubytek ten stanowi przysłowiową "kroplę w morzu" w porównaniu z ogromną masą, jaka zawarta jest w kuli słonecznej. Nietrudno zresztą obliczyć, że od czasu powstania Ziemi, co nastąpiło około 4,5 miliarda lat temu, Słońce straciło zaledwie 0,02 procenta swej masy.

"no salvation, no forgiveness"

Merkury

Śr. odległość od Słońca 58 000 000 km
Okres obrotu wokół osi 58 dni 15 godz
Masa w jednostkach masy Ziemi 0,056
Śr. temp. pow. 232°C
Najwyższa temp. pow. 500°C
Najniższa temp. pow. -173°C
Ciśnienie atmosferyczne 2*109 mb
Liczba księżyców brak

------------------------------------------------------------------

Najbardziej wewnętrzną planetą Układu Słonecznego jest Merkury.
W odróżnieniu od większości planet (poza Plutonem) Merkury porusza się po silnie spłaszczonej orbicie. Również nachylenie orbity Merkurego do płaszczyzny ekliptyki, wynoszące 7 stopni, jest większe niż nachylenie orbit pozostałych planet (oprócz Plutona). Merkury nie ma żadnego księżyca. Nie można zatem na podstawie III prawa Keplera oszacować jego masy. Aby jednak tego dokonać, analizuje się zakłócający wpływ masy Merkurego na ruch innych ciał, w szczególności przechodzących w niedużej od niego odległości komet i planetoid. Wyjątkową okazję do określenia masy Merkurego stanowiły trzy przeloty sondy Mariner 10 w pobliżu planety. Analiza toru jej ruchu umożliwiła uzyskanie = najdokładniejszych z dotychczasowych wyników. Masa Merkurego stanowi jedynie 5,5% masy Ziemi, a jego średnia gęstość (5,4 g/cm3) w przybliżeniu równa się średniej gęstości Ziemi i Wenus. Teoretycznie Merkury posiada zbyt małą masę, aby utrzymać atmosferę. Stwierdzono jednak występowanie wokół niego bardzo rozrzedzonej powłoki, której gęstość odpowiada gęstości atmosfery ziemskiej na wysokości 700 km. Głównym jej składnikiem są atomy sodu, w mniejszej ilości występują: hel, tlen, potas i wodór. Ich zawartość w atmosferze Merkurego nieustannie uzupełnia wiatr słoneczny. Wskutek długiego dnia (88 dni ziemskich) i praktycznie braku atmosfery na powierzchni Merkurego występują bardzo duże, największe spośród wszystkich ciał Układu Słonecznego różnice temperatur. Na części oświetlonej temperatura dochodzi do +427oC, natomiast w ciągu merkuriańskiej nocy spada do -183oC. Na powierzchni Merkurego można wyróżnić nast. formy: gładkie równiny (odpowiednik mórz na Księżycu) , pokryte małymi kraterami równinne obszary leżące między dużymi kraterami oraz góry. Płaskie tereny między kraterami zajmują około 70% sfotografowanej przez Marinera10 powierzchni, a znajdujące na nich liczne, małe kratery dowodzą, że równiny te są bardzo stare, prawdopodobnie pochodzenia wulkanicznego.

"no salvation, no forgiveness"

Wenus

Śr. odległość od Słońca 108 300 000 km
Okres obrotu wokół osi 242d23h4m
Średnica równikowa planety 12 112 km
Masa w jednostkach masy Ziemi 0,8148
Najwyższa temp. pow. 500°C
Najniższa temp. pow. 400°C
Ciśnienie atmosferyczne 100 atm
Liczba księżyców brak

------------------------------------------------------------------

Pod względem wielkości, masy i średniej gęstości planeta Wenus jest bardzo podobna do Ziemi. Obie posiadają atmosferę i poruszają się wokół Słońca w porównywalnych odległościach: 0,72 i 1,0 jednostki astronomicznej. Okazało się jednak, że te z pozoru bliniacze planety mają niewiele cech wspólnych, a pod pewnymi względami różnią się zasadniczo. Obydwie otoczone są atmosferą, ale jej skład chemiczny jest zupełnie inny i zachodzą w niej odmienne zjawiska. Temperatura oraz ciśnienie na powierzchni Wenus są wysokie, że wykluczają jakiekolwiek formy życia. Prawdopodobnie ewolucja każdej z tych planet przebiegała inaczej. Na sferze niebieskiej Wenus może oddalić się od Słońca znacznie bardziej niż Merkury. Dlatego podziwiamy ją jako tzw. gwiazdę wieczorną, pięknie świecącą na zachodnim niebie lub gwiazdę poranną na niebie wschodnim. Wenusjańska atmosfera składa się głównie z dwutlenku węgla (96%) i azotu (3%) oraz niewielkiej ilości tlenu (0,9%) i pary wodnej (0,1%). Dolne jej warstwy są przezroczyste i wolne od chmur. Warstwy chmur szczelnie okrywające planetę rozpoczynają się dopiero na wysokości ok. 48 km ponad powierzchnię, a ich grubość sięga ok. 30 km. Występują one znacznie wyżej niż chmury ziemskie, które rzadko pojawiają się na wysokości przekraczającej 10 km. Chmury Wenus składają się głównie z kropelek kwasu siarkowego. Około 60% planety zajmuje lekko pofałdowana równina, na której różnice poziomów nie przekraczają 1 km. Prawie 16% leży poniżej tej umownie płaskiej równiny. To dużo mniej w porównaniu z Ziemią, którą w 2/3 pokrywają oceany. Na Wenus znajdują się dwa kontynenty wielkości małego kontynentu ziemskiego, wznoszące się kilka km powyżej średniego poziomu. Na północy to - Isthar Terra. Jego powierzchnię pod względem wielkości można porównać do Stanów Zjednoczonych. Znajduje się tam gigantyczna góra - Maxwell Montes o wysokości 11 km. Kontynent południowy - Aphrodite Terra - jest dwukrotnie większy od północnego i bardziej górzysty. Powierzchnię Wenus przecina gigantyczny kanion, największy w całym Układzie Słonecznym o długości 1500 km, głębokości 5 km i 400 km szerokości. Na planecie wieją silne wiatry. W dolnych, gęstych warstwach atmosfery prędkość nie przekracza 18 km/h, ale w pobliżu wierzchołków chmur osiąga 360 km/h, czyli ok. 60 razy większą niż szybkość, z jaką wiruje Wenus. Sondy zanurzające się w gęstych warstwach atmosfery i osiadających na planecie rejestrowały dużą liczbę wyładowań atmosferycznych. Ciśnienie atmosferyczne przy powierzchni Wenus przewyższa ok. 95 razy ciśnienie ziemskiej atmosfery na poziomie morza podobne ciśnienie na Ziemi występuje w oceanach na głębokości 700 metrów). Temperatura osiąga +480oC, czyli jest wyższa od temperatury topnienia ołowiu. Spowodowane jest to dużym efektem cieplarnianym, który z kolei jest spowodowany obecnością wielkich ilości dwutlenku węgla w atmosferze Wenus oraz tym, że Wenus spowijają chmury, co jest przyczyną tego, że promieniowanie słoneczne, po odbiciu od powierzchni nie ma gdie uciec. Trudno więc ją uznać za planetę bliźniaczą Ziemi. Zasługuje ona raczej na miano planety piekielnej.

"no salvation, no forgiveness"

Ziemia

Śr. odległość od Słońca 149 600 000 km
Okres obrotu wokół osi 23h56m4,099s
Masa planety 5,976*1027 g
Śr. temp. pow. 14°C
Najwyższa temp. pow. 58°C
Najniższa temp. pow. -88°C
Ciśnienie atmosferyczne 1013,25 mb
Liczba księżyców 1

------------------------------------------------------------------

Trzecią, licząc od słońca planetą Układu Słonecznego jest Ziemia. Pod względem wielkości zajmuje 5 miejsce w układzie. Jej średnica jest o kilkaset kilometrów większa od średnicy Wenus. Kształt ma zbliżony do lekko spłaszczonej kuli. Misje kosmiczne zdążające w kierunku różnych ciał Układu Słonecznego często badają Ziemię w podobny sposób jak inne planety. Przykład stanowi misja Galileo, której głównym celem było dotarcie do Jowisza i układu jego księżyców. Przed wyruszeniem w daleką podróż na tę planetę, sonda Galileo pokonała skomplikowaną drogę, zbliżając się do Wenus, oraz do Ziemi na niewielkie odległości, i wykonała wiele ciekawych badań. Otrzymane wyniki i zdjęcia mogą posłużyć do interesujących porównań. Ziemia oglądana z zewnątrz ma niebieski kolor pokrywających ją w dużej części wód, zielony i brązowy - lądów oraz biały - kolor chmur. Niebieski kolor spowodowany jest także obecnością dużych ilości tlenu i cząsteczek wody w ziemskiej atmosferze. Ziemia wiruje dużo szybciej niż Merkury i Wenus, dokonując jednego, pełnego obrotu wokół własnej osi w ciągu 23 godzin i 56 minut, ale wolniej niż gigantyczne planety zewnętrzne. Oś obrotu ziemi jest nachylona pod kątem 67o do płaszczyzny orbity, co powoduje zmiany warunków oświetlenia poszczególnych części powierzchni Ziemi w czasie jej ruchu obiegowego wokół Słońca, czyli cykliczne powtarzanie się pór roku. Ruch obiegowy naszej planety wokół Słońca odbywa się w płaszczyźnie ekliptyki, czyli w płaszczyźnie pozornego ruchu słońca na sferze niebieskiej. Jest ona bliska płaszczyznom, w których poruszają się wszystkie planety, oprócz Merkurego i Plutona. Okres obiegu Ziemi wokół Słońca tzw. rok gwiazdowy wynosi 365,26 doby. Średnią gęstość Ziemi, wynoszącą 5,515 g/cm3, można przyrównywać do średnich gęstości Merkurego i Wenus. Pod wieloma względami Ziemia stanowi typową planetę, podobną do innych. Posiada jednak pewne cechy wyjątkowe, wyróżniające ją w Układzie Słonecznym, a najważniejszą z nich jest z pewnością obecność życia i cywilizacji. Atmosfera ziemska jest utworzona prawie wyłącznie z gazów, ale znajdują się w niej również krople wody, kryształki lodu oraz drobny pył unoszony z powierzchni Ziemi lub pochodzący z zanieczyszczeń przemysłowych. Pod względem chemicznym atmosfera składa się przede wszystkim z: azotu (77%), tlenu (21%), argonu (1%) i pary wodnej (ok.1%) oraz dwutlenku węgla, neonu, helu, kryptonu, a także innych gazów, których łączna ilość pod względem objętościowym nie przekracza 0,04%. Łączną masę atmosfery, którą można obliczyć na podstawie wywieranego przez nią ciśnienia przy powierzchni Ziemi, ocenia się na jedną milionową część masy naszej planety.

"no salvation, no forgiveness"

Księżyc

Śr. odległość od Ziemii 384 400 km
Średnica równikowa globu księżycowego 3476 km
Masa globu księżycowego 7,33*1025 g
Najwyższa temp. pow. 130°C
Najniższa temp. pow. -160°C

------------------------------------------------------------------

Księżyc jest naturalnym satelitą Ziemi. Pod względem astronomicznym jego obecność ma ogromne znaczenie dla naszej planety - w istotny sposób wpływa na jej ruch orbitalny i obrotowy. Obok Słońca, Księżyc jest odpowiedzialny za występowanie pływów oceanicznych i pływów skorupy ziemskiej. Jego obecność powoduje zaćmienia Słońca. Dla człowieka to coś więcej, niż tylko najbliżej położone ciało niebieskie. Od najdawniejszych czasów był obiektem szczególnego zainteresowania, odgrywał bardzo ważną rolę w życiu codziennym wszystkich cywilizacji. Tworzone na podstawie wieloletnich obserwacji tablice położeń Księżyca służyły, nie tylko do przewidywania zaćmień Słońca, ale przede wszystkim żeglarzom, którym były niezbędne w nawigacji morskiej. Od najdawniejszych czasów zaznacza się jego obecność w wierzeniach , mitach, a w miarę rozwoju kultury w utworach literackich. Nic dziwnego, że gdy tylko stało się to technicznie możliwe, właśnie Księżyc, był pierwszym ciałem poza Ziemią, na którym stanął człowiek. Okazał się on jednak bardzo niegościnny dla ziemskich przybyszów. Brak atmosfery, wody na powierzchni, ogromne różnice temperatur między dniem i nocą. Docierające bez przeszkód zabójcze promieniowanie słoneczne i kosmiczne, a także upadające na powierzchnię meteoryty - stanowią świat księżycowy.


"no salvation, no forgiveness"

Mars

Śr. odległość od Słońca 227 900 000 km
Okres obrotu wokół osi 24h37m22,668s
Średnica równikowa planety 6786,8 km
Masa w jednostkach masy Ziemi 0,1078
Najwyższa temp. pow. 20°C
Najniższa temp. pow. -120°C
Ciśnienie atmosferyczne 6 mb
Liczba księżyców 1

------------------------------------------------------------------

Następną po Ziemi, czwartą od Słońca, planetą jest Mars. Stanowi on tę planetę Układu Słonecznego, który poza Ziemią dotychczas najlepiej poznano. Atmosfera Marsa jest dużo rzadsza od ziemskiej. Składa się ona głównie z: dwutlenku węgla (95%), azotu (2,7%) i argonu (1,6%) oraz małych ilości tlenu, pary wodnej, neonu i innych gazów. Marsjańska atmosfera jest bardzo przezroczysta, co bardzo pomaga w obserwacji powierzchni planety. Zachodzą w niej różne zjawiska meteorologiczne, takie jak: występowanie chmur, silnych wiatrów i huraganów unoszących tumany piasku i pyłu, które okresowo przysłaniają pewne części powierzchni. Zdarzają się także, trwające tygodniami, burze piaskowe, które obejmują wówczas całą planetę. Huraganowe wiatry osiągają prędkość do 300 km/h, lecz ze względu na małą gęstość atmosfery ich siła nie jest duża. Temperatura na powierzchni Marsa jest zróżnicowana - zależy od pory dnia oraz roku, a także od szerokości geograficznej i mieści się w granicach od -120oC do +20oC, ale rzadko przekracza 0oC. Temperatura powyżej 0oC występuje wyłącznie latem w południe w okolicy marsjańskiego równika. Mars ma bardzo urozmaiconą powierzchnię - znacznie bardziej niż przypuszczano, a potwierdziły to fotografie planety wykonane z bliska. Występują łańcuchy górskie oraz rozpadliny i uskoki tektoniczne, ciągnące się niekiedy tysiącami kilometrów. Marsjańskie krajobrazy są bardzo malownicze - obfitują w wiele różnorodnych form znacznie bogatszych od księżycowych. SMars ma dwa niewielkie księżyce, które nazywają się Fobos i Deimos . Te księżyce to nieregularne bryły skalne z wyraźnie widocznymi kraterami na powierzchniach. Fobos i Deimos wykonują ruch obrotowy wokół własnych osi w okresach równych okresom ich ruchu obiegowego dookoła planety, czyli podobnie jak Księżyc czyni to względem Ziemi - zawsze są zwrócone do Marsa tą samą stroną. Średnia gęstość Fobosa (2,2 g/cm3) i Deimosa (1,7 g/cm3 ) oraz nieregularne kształty pozwalają przypuszczać, że księżyce te są planetoidami, przechwyconymi siłami grawitacji Marsa. To znacznie bardziej przekonująca hipoteza dotycząca ich pojawienia się niż funkcjonujące kiedyś przypuszczenie o ich sztucznym pochodzeniu.

"no salvation, no forgiveness"

Jowisz

Śr. odległość od Słońca 777 600 000 km
Okres obrotu wokół osi 9h50m30,003s
Średnica równikowa planety 141 700 km
Masa w jednostkach masy Ziemi 317,82
Śr. temp. pow. -123°C
Ciśnienie atmosferyczne setki tysięcy atm.
Liczba księżyców 13

------------------------------------------------------------------

Po czterech planetach grupy ziemskiej oraz Księżycu i planetoidach, kolejnym ciałem obiegającym Słońce jest Jowisz. Otwiera on grupę czterech planet olbrzymów, które różnią się zasadniczo od planet grupy ziemskiej. Są one nieporównywalne z pierwszymi czteroma planetami Układu Słonecznego ze względu na swoje rozmiary, masę, średnią gęstość, skład chemiczny, budowę wewnętrzną, liczbą księżyców, ilością pierścieni. Jowisz stanowi największą planetę Układu Słonecznego ponieważ skupia w sobie 71% masy wszystkich planet. Rozmiarami przewyższa Ziemię, a swoim kształtem znacznie odbiega od kuli, co wyraźnie potwierdzają obserwacje prowadzone z Ziemi. Spłaszczenie Jowisza , 20 - krotnie większe od spłaszczenia Ziemi, jest wynikiem szybkiego ruchu obrotowego. Okres obrotu Jowisza wynosi 9 godzin i 29,5 min. Ruch obrotowy Jowisza wokół własnej osi skierowanej prawie prostopadle do płaszczyzny orbity, powoduje na Jowiszu brak pór roku. Okres obiegu Jowisza wokół Słońca czyli jowiszowy rok trwa 10 477 dni. Ze względu na skład chemiczny i dużą masę Jowisza nazywa się niedoszłą gwiazdą lub prawie gwiazdą. Na podstawie ewolucji gwiazd, wiadomo, że musiałby mieć masę około 75 razy większą, aby w jego jądrze mogły rozpocząć się reakcje termojądrowe. Temperatura wnętrza Jowisza wynosi około 13000oC - 30000oC, a ciśnienie jest 100mln razy większe niż ciśnienie ziemskie na poziomie morza. Jowisz ma co najmniej 16 księżyców. Cztery z nich są dużymi ciałami kulistymi, których średnice wahają się od 0,9 do 1,5 średnicy księżyca.



"no salvation, no forgiveness"

Saturn

Śr. odległość od Słońca 1 427 000 000 km
Okres obrotu wokół osi 10h14m24s
Masa w jednostkach masy Ziemi 95,112
Śr. temp. pow. -193°C
Ciśnienie atmosferyczne setki tysięcy atm.
Liczba księżyców 17

------------------------------------------------------------------

Saturna, drugą pod względem wielkości planetę w Układzie Słonecznym, widzimy gołym okiem jako jasną gwiazdę, ale już lunetka o średnicy obiektywu 8 cm pozwoli nam zaobserwować jeden z najpiękniejszych obiektów na niebie. Żółtawa powierzchnia Saturna, z na przemian jaśniejszymi i ciemniejszymi pasami, przypomina powierzchnię Jowisza. Saturn jest jednak mniej aktywny, a na jego powierzchni dostrzeżemy niezbyt wiele szczegółów. Natomiast otaczający planetę wspaniały układ pierścieni już na pierwszy rzut oka sprawia, że Saturn jest bardzo wyjątkowym obiektem. Obserwowane w atmosferze plamy o zabarwieniu białym są prawdopodobnie przejawem wielkich wybuchów gazów z wnętrza planety. Twory te szybko zmieniają kształt i po jakimś czasie zanikają. Na głębokości 500 km pod wierzchołkami chmur zalega już ciekły wodór, ocean wodorowy, który wraz ze wzrostem odległości od powierzchni planety w kierunku jej środka coraz bardziej nabiera własności metalu. Budowa wnętrza Saturna jest podobna do budowy Jowisza. Saturn oprócz pierścieni posiada także 17 księżyców, z czego 15 niemal dokładnie obiega go w płaszczyźnie równika planety. Największe z nich to Tytan, Iapetus, Rhea, Encladus, Dione, przy czym ten pierwszy zasługuje na szczególną uwagę, gdyż jako jedyny znany nam księżyc posiada gęstą atmosferę. Składa się ona z 85% azotu i 12% argonu z metanem. Ponad 3% składu atmosfery tego księżyca przypada na cząsteczki organiczne. Podobny skład atmosfery mogły mieć planety typu ziemskiego w odległej przeszłości, dlatego też niektórzy astronomowie porównują Tytana z Ziemią. Powierzchnię Tytana tworzy lód i zestalony amoniak; jej temperatura wynosi ok. -180oC. Ciśnienie na jego powierzchni jest 1,6 razy większe niż na powierzchni Ziemi. Sam Tytan najprawdopodobniej składa się w 50% z materiału skalistego i w 44% z lodu. Pozostała część przypada na zestalony amoniak.


"no salvation, no forgiveness"

Masz Wielkiego SOGA za świetny temat w zimie i wczesną wiosną często obserwowałem moim "sprzętem" Jowisza , Saturna No i M-42 w Orionie , ale na wakacyjnych plenerowych imprach może znowu coś wylookam ,ale kto wie

Remember:
"SMILE NOW ,CRY LATER"