BOGOWIE CHIŃSCY

AO Czterech Smoczych Królów Ao Chi'in, Ao Kuang, Ao Jun i Ao Shun, bogowie deszczu i oceanu. Poddani Nefrytowego Cesarza.

CH'ENG-HUANG Bóg fosy i murów. Każda wieś i każde miasto miało swojego własnego Ch'eng-Huang, najczęściej lokalnego dygnitarza lub inną ważną osobistość, która zmarła i została wyniesiona na ołtarze. Ch'eng-Huang nie tylko chroni wspólnotę od napaści, ale pilnuje również tego, by Król Zmarłych nie zabrał żadnej duszy nie mając do tego prawa. Ch'eng-Huang wskazuje także złoczyńców w obrębie samej wspólnoty, najczęściej poprzez sny. Jego asystenci to Pan Ba Lao-ye i Pan Hei Lao-ye -- "Pan Nocnystróż" i "Pan Dziennystróż."

CHU JUNG Bóg ognia. Chu Jung karze tych, którzy łamią prawo niebios.

KUAN TI Bóg wojny. Wielki sędzia, który chroni ludzi przed niesprawiedliwością i złymi duchami. Bóg o czerwonej twarzy, odziany zawsze w zieleń. Wyrocznia. Kuan Ti był postacią historyczną, generałem za dynastii Han, słynnym ze swoich umiejętności jako wojownik i ze swej sprawiedliwości jako sędzia. Poświęcono mu ponad 1600 świątyń.

KWAN YIN także KWANNON Bogini miłosierdzia i współczucia. Pani odziana w biel, siedząca na lotosie i trzymająca niemowlę. Zamordowana przez swego ojca, gdy dotarła do piekła, recytowała święte księgi, a władca świata zmarłych nie mógł przez to zadawać duszom cierpień, więc odesłał ją na ziemię, gdzie osiągnęła oświecenie i została przez Buddę nagrodzona nieśmiertelnością. Była znaną boginią i jej świątynia na Cudownej Górze była zawsze pełna pielgrzymów, potrząsających grzechotkami i puszczających petardy, by przyciągnąć jej uwagę.

LEI KUNG Bóg piorunów. Lei Kung ma głowę ptaka, skrzydła, pazury i niebieską skórę, a jego rydwan ciągnie sześciu chłopców. Lei Kung robi pioruny swoim młotem, a jego żona błyskawice swoim lustrem. Lei Kung przegania złe duchy i karze zbrodniarzy, których czyny pozostały niewykryte.

PA HSIEN Ośmiu Nieśmiertelnych z tradycji taoistycznej. Zwyczajni śmiertelnicy, którzy poprzez dobre życie i dobre uczynki dostali od Królowej Matki Wang brzoskwinie wiecznego życia, by mogli je zjeść. Są to:

LI TIEH-KUAI Li z Żelazną Kulą. Uzdrowiciel Li siedzi na rynku jako żebrak i sprzedaje cudowne leki, z których niektóre mogą wskrzesić zmarłych.
CHUNG-LI CH'UAN Uśmiechnięty stary człowiek, zawsze promieniejący radością, nagrodzony nieśmiertelnością za swoje ascetyczne życie w górach.
LAN TS'AI-HO Młody flecista i wędrowny minstrel, niosący kosz pełen owoców. Jego głębokie i uduchowione pieśni spowodowały, że bocian porwał go do nieba.
LU TUNG-PIN Bohater literatury starochińskiej. Odmawiając przyjęcia bogactw i zaszczytów tego świata, karał złych i nagradzał dobrych, i zabijał smoki zaczarowanym mieczem.
CHANG-KUO LAO Wiekowy pustelnik obdarzony cudownymi mocami. Miał osła, na którym mógł podróżować z niesamowitą prędkością. Uosobienie siły życiowej.
HAN HSIANG-TZU Uczeń, który wolał uczyć się magii, niż zostać urzędnikiem. Gdy jego wuj krytykował go za naukę magii, Han Hsiang-Tzu zmaterializował dwa kwiaty pisząc wiersze na liściach.
TS'AO KUO-CHIU Ts'ao Kuo-Chiu starał się nawrócić swojego brata, zepsutego cesarza, przypominając mu, że nie ma ucieczki przed prawem niebios.
HO HSIEN-KU "Nieśmiertelna Dziewica Ho." Dziewczyna z Kantonu, która wierzyła, że stanie się nieśmiertelna jedząc proszek z masy perłowej. ukazuje się tylko ludziom o wielkiej cnocie. A
P'AN-CHIN-LIEN Bogini prostytutek. Jako śmiertelniczka, była zbyt wesołą wdow, obdarzającą swoimi łaskami wielu mężczyzn, i jej teść zabił ją za to. Jej śmierć uczciły kobiety czyniące to, co ona, zawodowo i w końcu stała się boginią dziwek.

SHI-TIEN YEN-WANG Władcy Zmarłych, dziesięciu rządzących podziemiem. ubierają się identycznie, w królewskie szaty, i tylko najmędrsi mogą ich odróżnić. Każdy z nich przewodzi nad jednym sądem. W pierwszym dusza jest sądzona wedle swoich grzechów i kierowana do jednego z ośmiu sądów karnych. Kara odpowiada winie. Chciwcy muszą pić roztopione złoto, kłamcom ucina się języki. Do drugiego sądu idą niekompetentni lekarze i nieuczciwi kupcy; do trzeciego kłamcy, plotkarze i zepsuci urzędnicy; do piątego mordercy, ateiści i gorszyciele; do szóstego bluźniercy i winni zbezczeszczenia; do ósmego, podpalacze i ofiary wypadków. W dziesiątym jest Koło Transmigracji, gdzie po odbyciu kary dusze znów się inkarnują w ciało i wracają na ziemię, wypiwszy przedtem napar zapomnienia, dzięki któremu zapominają swoje przeszłe życie.

TI-TSANG WANG Bóg miłosierdzia. Wędrując po jaskiniach piekła, dusza może spotkać uśmiechniętego mnicha, którego drogę oświetla świecąca perła. To Ti-Tsang Wang, który uczyni wszystko, żeby pomóc duszy uciec z piekła, a nawet wyzwolić ją z kręgu narodzin i smierci. Dawno temu Ti-Tsang Wang odrzucił Nirvanę, by móc wędrować po piekle i ratować dusze. Kiedyś kapłan Brahmy, nawrócił się na buddyzm i sam stał się Buddą ze specjalną władzą nad zmarłymi.

T'SHAI-SHEN Bóg bogactwa, rządzący wielką biurokracją złożoną z wielu pomniejszych bóstw. Majestatyczna postać odziana w najlepsze jedwabie. T'shai-Shen jest bardzo popularnym bogiem, czczą go nawet ateiści.

TSAO WANG Bóg paleniska. Każdy dom ma swojego własnego Tsao Wang. Każdego roku bóg paleniska donosi o sprawach rodziny Nefrytowemu Cesarzowi i na podstawie tego raportu nadchodzący rok będzie dla rodziny dobry lub pechowy. Jego żona zapamiętuje każde słowo wypowiedziane przez każdego członka rodziny. Przed papierowym wyobrażeniem boga i jego żony codziennie palono kadzidło. Gdy nadchodził czas na złożenie raportu Nefrytowemu Cesarzowi, w usta wizerunku wkładano słodycze, spalano papier i puszczano petardy, by mógł szybciej dotrzeć na miejsce.

TU-TI Lokalne bóstwa. Pomniejsi bbogowie miast, wiosek, a nawet ulic i domostw. Mimo, że mniej ważni od głównych bogów, cieszyli się dużą popularnością. Zazwyczaj przedstawiani jako dostojni starcy, pilnowali, aby to, co znajduje się pod ich opieką, miało się dobrze.

YENG-WANG-YEH "Pan Yama Król." Największy z Władców Zmarłych. Yeng-Wang-Yeh osądza wszystkie dusze nowo przybyłych do świata zmarłych i decyduje, czy wysłać je do któregoś ze specjalnych sądów dla ukarania ich, czy też przekazać ich z powrotem Kołu Transmigracji.

YU-HUANG-SHANG-TI "Ojciec Niebiosa."Sierpniowy Najwyższy Cesarz z Nefrytu, którego dwór jest na najwyższym poziomie niebios, z własną armią, biurokracją, rodziną królewską i dworzanami. Jego rządy są pełne porządku, ten władca nie miewa kaprysów. Pory roku następują po sobie w niezmiennym rytmie, yin jest zrównoważone z yang, dobro jest nagradzane, a zło karane. W miarę upływu czasu Nefrytowy Cesarz stawał się coraz bardziej odległy od ludzi i powszechne stało się zwracanie się do niego poprzez jego iodźwiernego, Transcendentnego Dostojnika. Nefrytowy Cesarz widzi i słyszy wszystko, nawet najcichszy szept jest dla niego głości niczym piorun


BOGOWIE EGISPCY

AMON Także AMON; AMUN; AMEN "Ukryty" Król bogów. Patron Faraonów. Pierwotnie bóg płodności, lokalne bóstwo w Memfis. Połączono go później z Ra, czyniąc go Amonem-Ra.

ANUBIS Szakalogłowy bóg. Anubis potrafi przewidzieć ludzki los i jest łaczony z magią i wróżbiarstwem. Anubis nadzoruje ważnie duszy zmarłego, gdy ten przybywa do świata umarłych.

ASTARTE Asyro-babilońskahe bogini Isztar, przyjęta do panteonu egipskiego i uczyniona córką Amona-Ra. Czasem utożsamiana (lub mylona, co na jedno wychodzi) z Izydą.

ATUM Pierwszy z bogów, który sam się stworzył. Poprzez samą wolę, Atum wynurzył się z wód Nun. Był obupłciowy i czasem zwano go "Wielki On-Ona". Egipcjanie mieli dwie kosmogonie, jedną nauczaną przez kapłanów z Heliopolis, a drugą przez kapłanów z Memfis. Ci z Memfis twierdzili, że Nun i Atum, razem z dziećmi Atuma Szu i Tefnut, byli aspektami lub postaciami boga Ptaha.

BAST Także BASTET. Kociogłowa bogini, lokalne bóstwo delty. Bogini radości, muzyki i tańca, seksu i zmysłowości. Były jej poświęcone koty jako symbol zwierzęcej pasji. Jej wyznawcy czcili ją procesjami z wozami pełnymi kwiatów i orgiastycznymi obrzędami. Jej święta były bardzo wystawne i popularne.

HATHOR Bogini nieba, czasem przedstawiana jako kobieta z rogami krowy, między którymi wisiał złoty dysk, czasem przedstawiana jako krowa. Hathor opiekuje się pięknem, miłością i małżeństwem, i strzeże kobiet w połogu. Jest także boginią śmierci, która pociesza tych, którzy ledwo co przestąpili bramy świata umarłych.

HORUS Sokologłowy bóg. Złożone bóstwo, posiadające wiele aspektów. Niektóre z nich to: Horus Starszy, bóg nieba, którego oczami są słońce i księżyc, w wiecznej wojnie z Setem, bogiem zła; Horus Horyzontu, symbolizowany przez wschodzące i zachodzące słońce; Horus Dziecko, którego częste opisy jako niemowlęcia u piersi jego matki, Izydy, wywarły duży wpływ na wyobrażenia chrześcijańskiej Madonny z Dzieciątkiem.

IZYDA Żona i siostra Ozyrysa. Idealna matka i żona. Bogini raczej ludzi i domu, niż kapłanów i świątyń. Po dwudzeistej szóstej dynastii Izydę coraz częściej się przedstawia jako matkę karmiącą, a jej kult rozprzestrzenia się na całe rzymskie imperium.

MAAT Bogini prawdy i sprawiedliwości. jej symbolem jest pióro.

MIN Bóg płodności i potencji seksualnej. Starożytny bóg przeddynastycznego pochodzenia. Jego symbolem jest piorun. Na jego cześć ochodzono orgiastyczne święta, dzięki czemu był dosyć popularny.

NUN Bóg pierwotnych wód. Był masą nieruchowych wód wypełniajacych cały wszechświat.

OZYRYS Z początku bóg zboża, później bóg zmarłych. Ozyrys dał Egipcjanom cywilizację, ucząc ich zastosowań ziarna, wyrobu wina, tkactwa, rzeźby, religii, muzyki i prawa. Set zabił Ozyrysa i rozczłonkował jego ciało, lecz małżonka Ozyrysa, Izyda, pozbierała części swojego męża i przywróciła go do życia. Ozyrys jest bogiem Nilu, który wznosi się i opada każdego roku, zboża, które się rodzi i obumiera, by znów się narodzić, i wschodzącego i zachodzącego słońca.

PTAH Rzemieślnik. Bóg stwórca. Według kapłanów z Memfis, on stworzył cały świat. Bóg artystów, budowniczych, metalurgów. Jego małżonką jest Sekhmut, bogini wojny..

RA Bóg słońca; czasem identyfikowany z Ammonem. Ra stworzył człowieka ze swoich łez. Pewnego razu tak się oburzył na ludzi, że kazał Hathor zabić ich wszystkich. Hathor zaczęła to czynić z takim zapałem, że Ra się ulitował i rozkazał jej przestać. Oszalała od krwi, Hathor nie usłuchała rozkazu, a Ra posunął się do podstępu, by uratować ludzkość. Zmieszał wino z czerwonym sokiem owocowym i rozlał tę mieszaninę na polach bitew. Sądząc, że to krew, Hathor piła ją chciwie, aż była zbyt pijana, by dokończyć misję.

SEKHMET Bogini wojny i walki, małżonka Ptaha. Hathor przybierała jej postać, gdy walczyła z ludźmi. Przedstawia się ją z głową lwicy, czasem trzymającą nóż we wzniesionej ręce.

SET O czerwonych oczach i włosach i bladej skórze, Set jest bogiem zła, suszy i zniszczenia. Set wyrwał się z łona matki, bo tak mu się śpieszyło do narodzin. Każdego miesiąca Set atakuje i pożera księżyc, sanktuarium Ozyrysa i miejsce, gdzie zbierają się ci, którzy niedawno zmarli.

TOTH Bóg wiedzy, muzyki, magii, medycyny, astronomii, geometrii, sztuki i pisma. Historyk, pisarz i sędzia. Jego kapłani głosili, że był demiurgiem, który stworzył wszystko z dźwięku. Mówiło się, że Toth napisał księgi, w których zawarł bajeczną wiedzę magii i inwokacji, a potem ukrył je w krypcie.


BOGOWIE GRECCY

ADONIS Ukochany Afrodyty, centralna postać kultu płodności, bóg wegetacji i ponownych narodzin. Adonis wydaje się być ściśle związany z Tammuzem, asyro-babilońskim bogiem, który umiera i zmartwychwstaje. Adonis jest grecką wersją fenicjańskiego słowa Adon, oznaczającego "Pan".

AFRODYTA Bogini płodności, miłości i piękna. Gdy Zeus zabił swojego ojca, Uranosa, odciął mu genitalia i wrzucił je do morza, które się zapieniło, a z tej piany wyłoniła się Afrodyta. Gdy wyszła z oceanu, kwiaty wyrastały wszędzie tam, gdzie szła. Jej najważniejszym miejscem kultu był Cypr, gdzie się miała narodzić, i Korynt, gdzie ku jej czci odbywała się prostytucja sakralna. Jest blisko związana z Ishtar i Astarte i bardzo lubi towarzystwo bogów - mimo że jest poślubiona Hefajstosowi, miała romanse z Aresem, Posejdonem, Adonisem i Dionizosem. Afrodyta jest złożonym bóstwem, o wielu twarzach; pośród jej imion są Malaina (Czarna), Androphonos (Zabójczyni Mężczyzn), Epitymbidia (Ponad Grobami), Anadyomene (Powstająca z Morza), Urania (Narodzona z Nieba), i Pandemos (Bogini Wszystkich Ludzi).

APOLLO Bóg światła, proroctwa i muzyki, medycyny, trzód, boski łucznik. Mądry i piękny, wszechwiedzący i wiecznie młody. Apollo wybacza wszystkie zbrodnie, nawet najgorsze, jeśli grzesznik szczerze żałuje. Jego najważniejszym miejscem kultu była świątynia w Delfach, gdzie wieszczono w jego imieniu. Przedstawia się go z łukiem i lirą, prezentem od Hermesa. Apollo kochał tak dziewczęta, jak i młodzieńców, lecz jego romanse kończyły się nieszczęśliwie. Jego bliźniaczką jest Artemis.

ARES; i Rzymian MARS, bóg wojny. Grecy nie lubili Aresa. Kłótliwy, nieodpowiedzialny, złośliwy, Ares kocha tylko nienawiść, walkę i rozlew krwi. Ares był pierwszym bogiem, który był sądzony za morderstwo, a miejsce w Atenach, gdzie miał się toczyć proces, nazwano Areopagiem, wzgórzem Aresa. Zwyczajowo tutaj odbywały się procesy o morderstwo. Rzymianie uważali Marsa za ojca Romulusa i Remusa, założycieli Rzymu, i otaczali go większą czcią.

ARTEMIS Bogini płodności, patronka dziewcząt i narzeczonych, bogini narodzin. Utożsamiana z księżycem, tak, jak jej brat Apollo ze słońcem. Dziewica, polująca na zwierzęta, Władczyni Bestii, Pani Wszystkich Dzikich Rzeczy, Kobieta Lew. Zazwyczaj łaskawa, lecz surowa i wymagająca, niebezpieczna, gdy stanie się jej na drodze. Artemis żyje w Arkadii z bandą nimf muszących się podporządkować ścisłej dyscyplinie; te, które się zadają z mężczyznami, jak Kallisto, mogą zostać zastrzelone z jej łuku lub ukarane w inny sposób. Żaden człowiek ani bóg nie zdobył jej miości. W bitwie jest niepokonana, jedyną, która ją przewyższyła, była Hera, która pokonała Artemis podczas wojny trojańskiej, zbiła ją jej własnym łukiem, zaś Artemis uciekła z płaczem.

ASKLEPIOS Bóg medycyny i uzdrawiania, syn Apolla. Początkowo śmiertelnik. Jego zdolności były tak wielkie, że potrafił wskrzeszać umarłych. Zeus zabił Asklepiosa, gdy Hades poskarżył mu się, że jest oszukiwany i odbiera mu się to, co do niego prawnie należy, lecz cnoty i dobre uczynki Asklepiosa zdobyły mu miejsce wśród bogów. Ci, którzy chcieli być uzdrowieni przez Asklepiosa, pielgrzymowali do jego świątyni, by spędzić w niej noc i ujrzeć we śnie boga, który udzieli im rady. Jego zwierzęciem jest wąż i węże mogły swobodnie chodzić po jego świątyni w Epidaurus.

ATENA; u Rzymian MINERWA Bogini mądrości, architektów i rzeźbiarzy, tkaczy, wołów i koni. Bogini wojny. Podobnie jak Artemis, wieczna dziewica. Jej zwierzęciem jest sowa. Atena nauczyła ludzi hodowli koni i wymyśliła koło garncarskie. Jej miastem są Ateny, które wygrała w konkursie z Posejdonem.

CHARON Przewoźnik, który przewozi martwe dusze przez rzekę Stks do Hadesu. Opłatą dla niego jest jeden obol, który umieszczano w ustach zmarłego, zanim go grzebano.

KRONOS Władca Tytanów, rasy olbrzymów, którzy żyli przed bogami olimpijskimi. W zamierzchłych czasach był zapewne bogiem zbóż. Dowiedział się, że zostanie zrzucony z trony przez jednego ze swoich własnych synów, pożerał ich wszystkich, dopóki jego żona Rea nie oszukała go, by uratować Zeusa: dała mu do połknięcia kamień owinięty w ubranie noworodka, ukryła Zeusa w bezpiecznym miejscu. Gdy ten dorósł, zwyciężył Kronosa i uwięził go, zaczynając w ten sposób erę bogów olimpijskich.

DEMETER; u Rzymian CERES Bogini zboża i plonów ziemi. Bogini matka, jedna z najstarszych bogów. Jej święto, odbywające się dwa razy w roku w Eleusis, było tak szanowane, że nie jest znany przypadek, by jakikolwiek inicjowany uczestnik misteriów złamał przysięgę milczenia. Natura tych misteriów jest dziś nieznana.

DIONYSIUS Bóg ekstazy religijnej i wina, zawsze otoczony nimfami i satyrami. Siła życia we wszystkich rosnących rzeczach. Jest grecką formą trackich i frygijskich bóstw wegetachji i płodności, których wyznawcy wprowadzali się w szaleństwo i rytualnie rozrywali na kawałki swojego boga w postaci kozła, byka lub człowieka. Jego kult przetrwał przyjście bogów olimpijskich i był tak silny, że Grecy doryccy musieli go przejąć. Jego wyznawcy, pijani, hałaśliwi, nie zważający na obyczaj czy prawo, rozdzierali żywcem zwierzęta lub ludzi i czasem zjadali je, wierząc, że zjadają w ten sposób samego boga. Jego wyznawcy dzoko tańczyli, a jego rytuały miały oczyszczać ich z niskich uczuć.

ERIS Mroczna siostra Erosa. Bogini chaosu i niezgody, Eris uwielbia konflikty i zmieszanie. To Eris dała boginiom jabłko z napisem "dla Najpiękniejszej", które stało się w końcu przyczyną wojny trojańskiej.

EROS Bóg miłości, tak hetero-, jak i homoseksualnej, aczkolwiek włada miłością w jej najszerszym sensie, nie tylko erotycznym. Jeden z najstarszych bogów. Starożytni obawiali się go: mógł doprowadzić do obłędu i samodestrukcji, przypisywano mu złośliwość. Współcześni, z braku wiedzy, uczynili z niego słodką, cukierkową, dziecinną postać.

GAIA "Matka wszystkich rzeczy" Ziemia, matka Tytanów, starych bogów. Zazwyczaj przedstawiana jako olbrzymka. Zanim cokolwiek istniało, był tylko Chaos (próżnia, pustka, nicość) i Ziemia. Gaja opiekuje się chorymi i małżeństwami, jest również wyrocznią - słynna świątynia w Delfach należała do niej, zanim przejął ją Apollo. Grecy nie mieli mitów o Gai, ponieważ należała do odległej przeszłości.

HADES Również PLUTO "Niewidziany" "Bogaty." Bóg bogactwa i świata umarłych. Hades jest surowy, lecz sprawiedliwy. Odrzuca wszystkie prośby o litość, lecz nie jest zły ani destruktywny. Jego królestwo nie jest miejscem ognia i tortur, jak chrześcijańskie piekło. Większość martwych dusz trafia na pola Asfodel, gdzie wędrują bez celu jako cienie tego, czym byli za życia. Błogosławieni idą na Pola Elizejskie, miejsca piękna i radości, podczas gdy źli trafiają do Tartaru.

HEBE Bogini młodości i piękna. Wiecznie młoda, Hebe pomaga bogom myś się i ubierać, choć jej głównym obowiązkiem jest podawanie im nektaru i ambrozji na ich ucztach. Drugorzędne, lecz czarujące bóstwo.

HEKATE Bogini czarnej magii i złych duchów. Często przedsstawiana z trzema twarzami: dziewczęcia, matki i staruchy. Biedni i prześladowani często zwracali się do Hekate prosząc ją o zemstę i ochroną. Hekate broni dzieci i pojawia się ze swoimi psami na rozstajach dróg i przy grobach.

HELIOS Bóg słońca, kierowca rydwanu wiozącego słońce przez niebo. Z wielkiej wysokości, na którą się wznosi, Helios widzi wszystko i dlatego często wzywano go na świadka przy przysięgach i umowach. Od piątego wieku utożsamiano go z Apollinem.

HEFAJSTOS; u Rzymian WULCAN Kulawy bóg-kowal, patron rzemieślników i kowali, bóg ognia. Ośrodki jego kultu mozna znaleźć wszędzie tam, gdzie zbierali się kowale, i w pobliżu wulkanów. Hafajstos był tak brzydki, że jego matka, Hera, nie chciała go widzieć na oczy, a inni bogowie śmiali się zeń. W zems]ście skłonił bogów do dania mu za żonę Afrodyty, najpiękniejszej z bogiń, choć nigdy nie udało mu się utrzymać jej w wierności. Niektórzy twierdzą, że kulawość Hefajstosa była echem prawdziwego losu niektórych kowali - zdolny kowal był dla plemienia lub wioski tak cenny, że często czyniono go chromym, by go powstrzymać przed odejściem lub ucieczką.

HERA; u Rzymian JUNONA. Żona Zeusa, królowa bogów. Zeus jest dość hulaszczym bogiem, więc ich życie jest pełne kłótni, podczas wojny trojańskiej walczyli po przeciwnych stronach. Z początku bogini noieba, Hera stała się uosobieniem kobiecości. Podobnie jak Dionizosm, Hera jest bóstwem przed-olimpijskim, którego kult był tak silnyy, że Grecy doryccy musieli go przejąć. Czcono ją na wyżynach, budowano jej świątynie na szczytach gór. Padczas jej święta, Heraia, odbywały się zawody atletyczne.

HERMES; u Rzymian Merkury. Posłaniec bogów, bóg elokwencji, bóg podróżników, kupców i atletów. Z początku pasterskie bóstwo płodności w Arkadii, jego pierwszymi podobiznami są po prostu rzeźby fallusów. Miły, chętny do pomocy Hermes jest pomocny zarówno bogom, jak i ludziom, choć wiele opowieści przedstawia go też jako oszusta. Hermes zrobił lirę, którą oddał Apollinowi, by wyjść z kłopotów, w jakie się wpędził kradnąc jego bydło. Wizerunki Hermesa często zdobiły rozstaje dróg, a on był na nich ukazywany w skrzydlatym hełmie i skrzydlatych sandałach.

HYPNOS Bóg snu. Brat Tanatosa (Śmierci). Hypnos ma władzę nawet nad bogami.

IRIS Bogini tęczy. Podobnie jak Hermes, posłaniec bogów. Centrum jej kultu było w Delos, zaś ofiarami dla niej były susszone figi i ciastka miodowe.

MOROS Bóg przeznaczenia. Mroczny, niepoznawalny i potężny, miał władzę nawet nad bogami.

MORFEUSZ Bóg snów. Od jego imienia pochodzi słowo "morfina".

NEMEZIS lub ADRASTEIA Bogini przeznaczenia i nieuchronności, odpłaty za grzech i zbrodnię.

NIKE; u rzymian WICTORIA Bogini zwycięstwa, przedstawiana jako uskrzydlona panna trzymająca wieniec z liści laurowych.

OCEANUS Starożytny bóg oceanów, później zastąpiony Posejdonem. Miał ze swoją siostrą, Tethis, sześć tysięcy dzieci, z których połowa była duchami mórz, a połowa rzek.

PAN "Pasterz", "karmiący trzody" Bóg trzód, płodności i męskiej seksualności; ma rogi, kozie nogi i gra na syrindze. Jako starożytne bóstwo nie miał zadnego aspektu moralnego ani społęcznego, jest jedynie ucieleśnieniem biologicznego instynktu. Niektórzy twierdzą, że to Pan nauczył Apolla sztuki proroctwa. Pan ma też swój mroczny aspekt, powodując, że ludzie czasem zostają ogarnięci bezpodstawnym, silnym strachem - od jego imienia pochodzi wyraz "panika".

PERSEFONA Także KORA "Panna." Córka Demeter, żona Hadesa. Hades porwał Persefonę i zabrał ją do swojego podziemnego królestwa, by była królową u jego boku. Gdy dowiedziała się o tym Demeter, zaczęła wędrować po ziemi, rozpaczając i zaniedbując swoje obowiązki, przez co ziemia stała się sucha i jałowa. Głód, jaki był tego skutkiem, zmusił Zeusa, by nakazał Hadesowi zwrócić Persefonę nadziemnemu światu. Lecz Persefona zjadła owoc granatu, a zjedzenie pożywienia zmarłych przywiązało ją do ich świata. Zeus i Hades dobili więc targu: Persefona będzie spędzać siedem miesięcy roku w świecie żywych, a pozostałe pięć w świecie umarłych. surface world. Kiedy Persefona jest wśród żywych, jej matka Demeter jest szczęśliwa, świat rozkwita i ziemia wydaje plony; kiedy Persefona jest w Hadesie, Demeter rozpacza, ziemia przestaje rodzić i mamy zimę.

POSEJDON Bóg morza i trzęsień ziemi. Są mu poświęcone byki i konie. Początkowo Posejdon walczył wraz z olimpijczykami przeciw i nagrodą za jego udział w zwycięstwie było królestwo wód. Jego gniew objawia się jako sztormy i marynarze drżą przed jego niezadowoleniem. Jego miłosne przygody zajmują sporo miejsca w mitologii greckiej. Kochał mężczyzn nie mniej niż kobiety.

TANATOS Bóg śmierci. Czasem przedstawiany jako uskrzydlony duch, czasem jako mężczyzna ubrany w czerń i uzbrojony w miecz. Tanatos nie jest zły bądź pełen nienawiści - on tylko wykonuje swoją pracę.

URANUS Uosobienie nieba. Zrodzony z Gai, gdy wyłoniła się z Chaosu; jego deszcz uczynił ją płodną i narodziła Tytanów. Zazdrosny o swoich synów, Uranus zrzucił ich na ziemię, a Gaja spiskowała z Kronosem, najsilniejszym ze swoich dzieci, jak mu odebrać władzę. Kronos wykastrował Uranusa sierpem, tylko po to, by potem sam być zmuszonym oddać władzę w ręce Zeusa.

ZEUS; u Rzumian Jowisz. Władca bogów Olimpu, bóg nieba, piorunów i błyskawic, strażnik tradycji i obyczajów. Zeus miał wiele imion. Jako Soter jest ojcem i zbawcą ludzkości, jako Herkeios, strażnikiem domu, jako Xenios, strażnikiem praw gościnności, jako Ktesios, obrońcą posiadłości, jako Garnelios, bogiem małżeństwa, jako Zeus Chronius bogiem ziemi i płodności, jako Zeus Eluetherious, strażnikiem wolności, a jako Zeus Polieus bogiem cnót obywatelskich. Mimo mnogości obowiązków, miał mnóstwo czasu na zabawianie się z dziewczętami i chłopcami, zaś jego żona Hera prześladowała jego kochanki i kochanków, czy byli ludźmi, czy bogami.



BOGOWIE INDIAN AMERYKI PŁN

ANGUTA (Inuit/Eskimosi) Zbierający zmarłych. Anguta znosi zmarłych do podziemi, gdzie muszą spać z nim przez rok.

ANINGAN (Inuit/Eskimosi) Księżyc, brat słońca, które ściga po niebie. Aningan ma piękne igloo, w którym wypoczywa. Mieszka tam też Irdlirvirissong, jego kuzyn - demon. Księżyc jest wielkim myśliwym i jego spiżarnia jest zawsze pełna mięsa i skór.

ASGAYA GIGAGEI (Czirokezi) Czerwony Mężczyzna lub Kobieta, wzywany w zaklęciach mających uleczyć chorych.Asgaya Gigagei jest bóstwem męskim lub żeńskim, zależnie od płci pacjenta.

ATIRA (Pawnee) Ziemia, Święta Matka każdego żywego stworzenia.

Plemię Pawnee utrzymywało się z polowań. Gdy powiedziano im, że mają porzucić myśliwstwo i zająć się rolnictwem, ich kapłan odrzekł: "Każesz mi rozdzierać grunt! Czy mam wziąć nóż i rozciąć łono mojej matki? Jak umrę, nie weźmie mnie do swego łona na wypoczynek. Każesz mi wykopywać kamienie! Czy mam sięgać pod jej skórę i wyjmować jej kości? Jak umrę, nie będę mógł wejść w jej ciało, by znów się narodzić. Każesz mi ścinać trawę, robić z niej siano i je sprzedawać, i być bogatym jak biali ludzie! Ale jak śmiałbym ścinać włosy mojej matki? To złe prawo i moi ludzie nie będą go przestrzegać.

AWONAWILONA (Indianie Pueblo) "Ten, Który Zawiera Wszystko."Najwyższy Bóg, Stwórca Wszystkiego. Przed stworzeniem był tylko Awonawilona; wszystko inne było pustką i ciemnością. Będąc zarówno męskim, jak i żeńskim bóstwem, Awonawilona stworzył wszystko z siebie, a sam przybrał postać słońca, dawcy światła.

DEOHAKO (Irokezi/Seneca) Duchy kukurydzy, fasoli i tykwy, które żyją razem w pojedynczej górze. Gdy Onatha, duch kukurydzy, szukała rosy została złapana przez złego ducha - Hahgwehdaetgaha, który zabrał ją do podziemi. Słońce uratowało ją i od tej pory pozostaje na polach kukurydzy, aż ta nie dojrzeje.

ESTANATLEHI (Nawaho) Przybrana córka Pierwszej Kobiety. By ukarać ludzi za dumę, Pierwszy Mężczyzna i Pierwsza Kobieta zesłali plagę potworów by pozabijały i pożarły ludzi. Po pewnym czasie Pierwsza Kobieta zaczęła żałować zła jakie wraz z Pierwszym Mężczyzną zesłała na ludzi. Dlatego też gdy znalazła małą Estabatelhi leżącą na ziemi obok jej góry, Pierwsza Kobieta wzięła ją ze sobą. Estanatelhi dorosła w ciągu czterech dni. Kochała się ze Słońcem i urodziła Bliźniaki, które po wielu przygodach uwięziły potwory.

GAHE lub GA'AN (Apacze) Nadprzyrodzone istoty, które żyją wewnątrz gór. Czasem można usłyszeć jak tańczą i biją w bębny. Ponieważ umieją leczyć oddaje się im cześć. Maski ubierane przez tancerzy w czasie odprawiania rytuałów pomalowane były na różne kolory, z których każdy reprezentował jednego Gahę, z wyjątkiem Szarego, który pojawiał się jako klaun a w rzeczywistości jest najpotężniejszym z nich wszystkich.

GLUSKAP (Algonquin) Stwórca, a dokładniej - siła stwórcza. Zazwyczaj życzliwy ale i kapryśny. Gluskap stworzył równiny, rośliny jadalne, zwierzęta i ludzi z ciała Matki Ziemi. Jego rywalem był jego wilczy brat Malsum, który stworzył skały, zarośla i trujące zwierzęta. Po dłygiej walce Gluskap zabił Malsuma i zniszczył jego magię. Walczył też z potworami, gigantami, nauczył ludzi polowań i uprawy roślin, nazwał gwiazdy. Gdy jego praca została zakończona, powiosłował na wschód w brzozowym canoe. Pewnego dnia powróci.

GROMOWŁADNI BLIŹNIACY (Cherokee) Synowie Kanati i Selu. Kanati i Selu żyją na wschodzie, Bliżniacy na zachodzie. Gdy słychać grom, oznacza to że chłopcy bawią się piłką.

GWIAZDA PORANNA (Pawnee) Opiekun wiodący słońce na jego codziennej wędrówce. Bóg-żołnierz.

GWIAZDA POŁUDNIOWA (Pawnee) Bóg świata podziemnego, przeciwieństwo Gwiazdy Północnej. Obdarzony zdolnościami magicznymi i obawiany [strona bierna od "obawiać się" - przyp. tłum.].

GWIAZDA PÓŁNOCNA (Pawnee) Stwórca. Szczodry i czcigodny.

GWIAZDA WIECZORNA (Pawnee) Zła gwiazda, która ściąga słońce z nieba i posłała swoją córkę, by przeszkodzić Gwieździe Porannej w przywróceniu słońca.

HINO (Irokezi) Bóg piorunów i nieba. Tęcza jest jego małżonką. Swoimi ognistymi strzałami Hino niszczy złe duchy.

IRDLIRVIRISISSONG (Inuit/Eskimosi) Kuzyn księżyca. Czasami Irdlirvirissong wychodzi na niebo by tańczyć, błaznować i śmieszyć ludzi. Ale jeśli ktoś znajdzie się w pobliżu musi uważać by demon nie wysuszył i pożarł jego wnętrzności.

KACHINAS (Hopi) Duchy natury które zamieszkują i kontrolują wszystko - duchy zwierząt, duchy zmarłych przodków, duchy bogactw naturalnych takich jak wiatr, deszcz i grzmot. Dokładna ich liczba nie jest znana, ale w mitologiach różnych wiosek pojawia się ich ponad pięćset.

KANATI (Cherokee) "Szczęśliwy Myśliwy". Czasem nazywany jest Pierwszym Mężczyzną. Żyje ze swoją żoną Selu ("Kukurydza") tam gdzie wschodzi słońce. Ich synowie, Gromowładni Bliźniacy, mieszkają na zachodzie.

KITCKI MANITOU (Algonquin) Wielki Duch, Najwyższa Istota. Nieswtorzony, Ojciec Życia, Bóg Wiatrów. Wielki Duch w pewien sposób obecny jest w prawie każdej indiańskiej mitologii.

KOJOT (Indianie południowo-zachodni ale znany również na innych terenach). Naciągacz, błazen. Stwórca i nauczyciel ludzi. Podobnie jak Loki, Kojot cały czas się czai, sprawiając kłopoty i robiąc psikusy. Dla Zunisów, Kojot jest herosem, który ustanowił prawa dzięki którym ludzie mogą żyć w pokoju. Indianie Pomo utrzymują, że Kojot stworzył ludzi a następnie ukradł słońce żeby ich ogrzać. Siuksowie mówią, że stworzył konie.

Chinook opowiadają jak Kojot i Orzeł zeszli do Krainy Umarłych by sprowadzić swoje martwe żony. Na granicy znaleźli mały domek oświetlony tylko księżycową poświatą. Każdej nocy stara kobieta połykała księżyc i zmarli pojawiali się w domku. Bogowie rozpoznali swoje żony między zmarłymi i obmyślili plan. Następnego dnia, po tym jak stara kobieta zwymiotowała księżyc a zmarli zniknęli Kojot zbudował ogromną drewnianą skrzynię. Umieścił w niej liście roślin każdego rodzaju. Kojot i Orzeł zabili starą kobietę. Kojot założył jej szaty. Gdy nadszedł czas połknął księżyc. Zmarli pojawili się. Ale Orzeł umieścił skrzynię za wejściem. Gdy Kojot zwymiotował księżyc zmarli wylecieli i zostali złapani do skrzyni. Kojot przekonał Orła, by pozwolił mu nieść skrzynię. Ale Kojot bardzo chciał zobaczyć swoją żonę i otworzył skrzynię. Dusze zmarłych uniosły się jak chmura i zniknęły na zachodzie. Właśnie dlatego ludzie umierają na zawsze, nie tak jak rośliny, które obumierają zimą ale zielenią się wiosną.

KRUK (północnozachodnie tribes) Kolejny bóg-oszust. Bardzo chciwy. Ciągle szuka jedzenia. Pewnego razu Kruk ukradł skąpcowi księżyc i umieścił go na niebie.

KRÓLIK (Południowowschodnie plemiona) Podobnie jak Kojot i Michabo - oszust. Dzięki przebiegłej sztuczce, Królik przyniósł ludziom ogień.

MICHABO (Algonquin) Wielki Zając. Oszust. Zmnieniacz kształtów. Stwórca ludzi, ziemii, zwierzyny płowej, wody i ryb. W Domu Świtu Michabo jest gospodarzem dla dusz dobrych ludzi i karmi ich soczystymi owocami i rybami.

NAGENATZANI(Nawaho) Starszy z Gromowładnych Bliźniaków.

NESARU (Arikara) Duch nieba. Na początku Nesaru miał władzę nad wszystkimi stworzeniami. Niezadowolony z rasy podziemnych gigantów, którzy nie chcieli uznać jego autorytetu, Nesaru stworzył nową rasę. Zesłał również powódź, która zatopiła giganrów nie czyniąc szkody nowym ludziom. Gdy nowi ludzie zaczęli prosić, by ich uwolnił z podziemii, Nesaru zesłał Matkę Kukurydzy [a może Kukurydzianą Matkę? w każdym razie Corn Mother - przyp. tłum.] by ich uwolniła.

NOKOMIS (Algonquin) "Babcia." Święta Matka Ziemia. Nokomis wychowuje wszystkie żyjące stworzenia.

OCASTA (Cherokee) "Kamienny płaszcz" Imię pochodzi od jego płaszcza, który zrobiony był z kawałków krzemienia. Zarówno dobry jak i zły, Ocasta był jednym z pomocników Stwórcy. Ocasta stworzył wiedźmy i płynął od jednej wioski do drugiej wywołując zgiełk. Kilka kobiet złapało Ocastę przebijając jego serce kijem. Mężczyźni spalili umierającego Ocastę, który na swoim stosie pogrzebowym przekazał im pieśni i tańce odpowiednie do polowań, wojen i uzdrawiania. Niektórzy z mężczyzn otrzymali wielką moc i stali siępierwszymi szamanami.

OLELBIS (Wintun, Wybrzeże Pacyfiku) Stwórca żyjący w Olelpanti (Niebie) z dwoma starymi kobietami. Gdy pierwsi ludzie spalili świat, Olelbis zesłał wiatr i deszcz by ugasić płomienie. Następnie naprawił ziemię. Olelbis chciał żeby ludzie żyli wiecznie. Gdy się starzeli, mieli wspinać się do nieba i żyć z nim w raju. Olelbis nakazał dwóm sępom zbudować drabinę do Olelpanti, po której mogliby się wspinać ludzie, ale Kojot przekonał je, by zaprzestały pracy.

PIERWSZY MĘŻCZYZNA I PIERWSZA KOBIETA (Nawaho) Na początku, Pierwszy Mężczyzna i Pierwsza Kobieta wspięli się razem z Kojotem ze świata podziemnego wiodąc ludzi przez pułapki do świata naziemnego, który stał się ich domem. Gdy stwierdzili, że niebo z samym li tylko Księżycem i Słońcem jest zbyt puste, Pierwsi Mężczyzna i Kobieta oraz Kojot zgromadzili błyszczące kamienie i umieścili je na niebie jako gwiazdy.

SEDNA (Inuit/Eskimosi) Bogini morza i morskich stworzeń. Jednooki gigant [gigantka? - przyp. tłum.] Straszliwa stara wiedźma. Dawno temu, w czasach młodości, była bardzo ładna lecz ojciec wrzucił ją do morza jako ofiarę. Mag chcący odwiedzić Sednę musi przejść przez królestwo śmierci, a potem przejść przez otchłanie gdzie lodowe koło wiecznie wiruje i niezmiennie gotuje się potrawka z foki [???, no ale w końcu było "a cauldron of seal meat stews endlessly - przyp. tłum.]. By powrócić musi przejść przez kolejną otchłań, cienką jak brzytwa.

SELU (Cherokee) "Kukurydza." Czasem nazywana pierwszą kobietą. Żona Kantiego. Selu potajemnie stworzyła kukurydzę pocierając swój brzuch lub też przez oddanie kału. Jej synowie, Gromowładni Bliźniacy, zabili ją gdy stwierdzili, że była wiedźmą.

SHAKURA (Pawnee) Bóg słońca. Indianie Pawnee odprawiali swój słynny taniec słońca właśnie na cześć Shakury. Młodzi wojownicy przebijali skórę i mięśnie klatki piersiowej kołkiem, który był przywiązany za pomocą rzemienia do wysokiego pala wbitego w ziemię. Młodzieniec utrzymywał całe swoje ciało na tym rzemieniu z wolna okrążając pal, gdy podążał za ruchem słońca. Trwało to do zachodu słońca lub też do czasu gdy kołek wyrwał się z ciała, razem z mięśniami i skórą.

SŁOŃCE (Cherokee) Bogini. Gdy córka Słońca została ugryziona przez węża i wzięta do Ducha Wsi [???, w org. - "Ghost Country" - przyp. tłum.], Słońce pogrążyła się w żalu i nie dawała już światu światła. Jej łzy spowodowały powódź. W końcu Cherokee wysłali młodego mężczyznę i kobietę by uleczyli żal Słońca, co też uczynili śpiewając i tańcząc.

SŁOŃCE (Inuit/Eskimo) Prześliczna młoda panna niosąca pochodnię i goniona po niebie przez brara, Aningana, księżyc. Planeta Jupiter jest matką Słonca. Jest również bardzo niebezpieczna dla magów, gdyż pożera wątroby nieostrożnych.

TEKKEITSERKTOCK (Inuit/Eskimo) Bóg ziemi, władca polowań, któremu podlega cała zwierzyna płowa.

TIRAWA-ATIUS (Pawnee) Wyższa siła, stwórca nieba i ziemi.

Na początku Tirawa-Atuis zwołał wszystkich bogów by obwieścić im swój plan stworzenia rasy ludzkiej. Obiecał im podział wpływów w zamian za pomoc. Shakura-Słońce miał dostarczać światło i ciepło. Pah-Księżyc był przypisany nocy. Gwiazdę Wieczorną, Matkę Wszystkiego umieścił Tirawa-Atuis na zachodzie. Gwieździe Porannej nakazał strzec wschodu. Gdy bogowie stworzyli z wody suchy ląd Tirawa-Atuis nakazał Słońcu i Księżycowi by się kochali i dali życie synowi. Następnie powiedział Gwiazdom Porannej i Wieczornej by też uprawiały miłość i spłodziły córkę. W ten sposób rasa ludzka została stworzona,

Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie Kojot, który ukradł worek z wiatrami od Błyskawicy. Otwierając go uwolnił wiatry i sprowadził na świat śmierć.

THOBADESTCHIN (Nawaho) Młodszy z Braci Bliźniaków.

THOUME' (Chitimacha) Thoume' nauczył ludzi robienia ubrań, rozpalania ognia oraz uprawiania miłości. Po stworzeniu słońca i księżyca, Thoume' nakazał bogowi-oszustowi Kutnahinowi nauczyć ludzi medycyny i przygotowywania jedzenia. Kutnahin podróżował przez świat przebrany za żebraka.

TORNGASAK (Inuit/Eskimo) Dobry duch reprezentujący to wszystko co w naturze jest dobre i pomocne człowiekowi.

WACHABE (Sioux/Osage) Czarny Niedźwiedź. Strażnik. Symbol długiego życia, siły i odwagi.

BOGOWIE JAPOŃSCY

AJI-SUKI-TAKA-HI-KONE Jeden z wielu bogów pioruna. Był bardzo hałaśliwym dzieckiem, i w miarę jak rósł, stawał się coraz bardziej hałaśliwy, więc nosi się go na górę i na dół po drabinie, by go uspokoić. Dlatego słyszy się go zbliżającego się i oddalającego się.

AMA-NO-UZUME Bogini płodności, towarzyszka Ninigi, zatańczyła sprośny taniec, by powstrzymać słońce przed zajściem na zawsze. Ten taniec symbolizuje zasianie ziaren, które czekają na słońce.

AMATERASU Bogini słońca, władczyni niebios. Gdy jej wielki wróg, bóg burzy Susa-No-Wo, zniszczył jej pałac, ukryła się w jaskini. Inni magowie użyli wszystkich swoich mocy i podstęów, by ją stamtąd wyciągnąć, lecz nikomu się nie udało, a pod jej nieobecność nad ziemią zapanowała ciemność i demony. Dopiero Ama-No-Usume podstępem wyciągneła Amaterasu z jej jaskini. Zatańczyła komiczny i lubieżny taniec u wrót jaskini, a zgromadzeni bogowie śmiali się. Gdy Amaterasu spytała, co się dzieje, Ama-No-Uzume odpowiedziała, że znaleźli lepszą boginię słońca. Amaterasu wyjrzała z jaskini i zobaczyła swoje własne odbicie w lustrze, które Ama-No-Uzume zawiesiła na pobliskim drzewie. Zafascynowana, Ameratasu wyszła, żeby się lepiej przyjrzeć i została schwytana przez bogów.

AMATSU MIKABOSHI "Sierpniowa Gwiazda Niebios" Bóg zła.

BENZAITEN Bogini miłości, jedna z bogów szczęścia. Benzaiten jedzie na smoku, grając na instrumencie strunowym.

BISHAMON Bóg szczęścia i wojny, dziwne zestawienie. Bishamon chroni ludzi przed demonami i chorobami. Przedstawia się go czasem z ognistym kołem, które niektórzy uważają za koło fortuny.

CHIMATA-NO-KAMI Bóg rozdroży, dróg i ścieżek. Początkowo bóstwo falliczne, jego falliczny symbol umieszczano na rozstajach.

HO-MASUBI Bóg ognia. Rodząc się, zabił boginię - stwórczynię Izanami, a jego ojciec, bóg stwórca Izanagi, był tak was pełen gniewu i żalu, że zabił dziecko. Z jego krwi narodziło się ośmiu bogów, a z jego ciała ośmiu bogów gór.

IZANAGI i IZANAMI Bóg i bogini stwórcy, zesłąni z niebios, by stworzyli ziemię. Inni bogowie i boginie są ich potomkami, lecz gdy rodził się bóg ognia, spalił swoją matkę na śmierć. W świecie zmarłych Izanami stała się stara i brzydka. Izanagi poszedł za nią, by ją przyprowadzić z powrotem, lecz zabroniła mu na siebie patrzeć. Izanagi i tak spojrzał i Izanami chciała go uwięzic w świecie zmarłych. Zmuszona przez niego, uciekła i zapieczętowała bnamy podziemi, lecz, rozzłoszczona, przysięgła zabić tysiąc poddanych Izanagiego dziennie, a on przysiąg stworzyć tysiąc pięćset dziennie. I tak Izanami stała się boginią śmierci, a Izanagi panem życia.

KAWA-NO-KAMI Bóg rzek. Większe rzeki mają swoich własnych bogów, lecz wszystkie są pod władzą Kawa-No-Kami's authority. Gdy rzeki wylewały, uśmierzano gniew bogów ofiarami z ludzi.

NAI-NO-KAMI Bóg trzęsień ziemi.

NINIGI Wnuk Amaterasu, wysłany, by rządzić ziemią, przodek wszystkich japońskich cesarzy.

O-KUNI-NUSHI Bóg czarów i medycyny. Pierwotnie władca prowincji Izumo, został zastąpiony Ninigim, lecz w zastępstwie uczyniono go władcą świata magii i duchów.

SENGEN-SAMA Bogini świętej góry Fudżijama. W jej świątyni na szczycie góry wierni pozdrawiają wschodzące słońce.

SHINE-TSU-HIKO Bóg wiatru. Shine-Tsu-Hiko wypełnia pustkę między niebem a ziemią, i wraz ze swą żoną Shina-To-Be, podtrzymuje ziemię.

SUSA-NO-WO Bóg burz, węży i farmerstwa, brat Amaterasu i jej największy wróg. Odkąd się narodził, sprawiał kłopoty. Gdy w końcu wywabiono Amaterasu z jaskini, został ukarany. Inni bogowie zgolili mu wąsy i brodę, wyrwali paznokcie i wygnali na ziemię, gdzie musiał żyć jako smiertelnik.


BOGOWIE MEZOPOTAMII

ANU Bóg nieba, z którego świeci słońce i pada deszcz. Władca wszystkiego, strażnik porządku w świecie materialnym i niematerialnym. Gwiazdy są jego wojownikami, a Droga Mleczna jego prywatną autostradą. Anu mieszka wyłącznie w niebiesiach, odległy i niedostępny, rzadko ingeruje w ludzkie sprawy.

APSU Otchłań. Wody, na których unosi się ziemia. Gdy bogowie zostali stworzeni, hałas, jaki powodowali, przeszkodził Apsu, który poskarżył się swej matce Tiamat. Tiamat rozpoczęła wojnę z bogami i została zabbita przez Marduka.

ANSZAR Ojciec Anu i wszystkich innych bogów. Jego małżonką jest jego siostra Kiszu. Anszar jest pierwiastkiem męskim, a Kiszu żeńskim, on jest niebem, a ona ziemią. Anszar poprowadził bogów na wojnę przeciw Tiamat.

EA Także ENKI "Pan Świętego Oka." Bóg wód, najwyższy bóg magii i wiedzy, patron sztuk. Wyrocznia. Przedstawia się go jako kozła z rybim ogonem lub człowieka z wodą spływającą z ramion. Żeniąc się z Ninhursag ("Panią Górą") stworzył rośliny i dał ludziom rolnictwo.

ENLIL Bóg ziemi i wiatru. Pan losów ludzkich. Bóg, który osusza zalane tereny po wylewach Eufratu i Tygrysu; bóg, który sprowadza deszcz i który napełnia żagle statków i łodzi; bóg, który walczy z cierpieniem świata. Jego moc porusza wszystko, jest aktywnym pierwiaskiem poruszającym ziemię. Zesłał powódź, która zniszczyła wszystko oprócz Utnapisztima i jego rodziny. Można go odnaleźć w szalejącej burzy i w ruinach po wojnie.

ERESZKIGAL Bogini podziemi, małżonka Nergala. Czasem uważana za mroczny aspekt Isztar. Gdy Isztar zstąpiła do podziemi, by uratować Tammuza, Ereszkigal skłoniła ją do pozostawiania przy wszystkich siednmiu bramach świata podziemnego jakiegoś kawałka swojego ubioru lub insygniów; stojąc nago przy siómej bramie, isztar rzuciła się na Ereszkigal, lecz podobnie jak Samson pozbawiony włosów była bezsilna, Ereszkigal uwięziła ją w podziemiu, dopóki Ea nie uwolnił jej podstępem.

GILGAMESZ Podobnie jak Herkules, bóg-heros, w dwóch częściach boski, a w jednej ludzki. Historia jego przygód przetrwała na dwunastu tablicach z drugiego tysiąclecia przed naszą erą. Gilgamesz walczył z dzikim człowiekiem Enkiddu, którego potem oswoił. Mimo ostrzeżeń kapłanów i złych znaków na niebie, Gilgamesz i Enkiddu wyruszyli na wyprawę. Śmierć Enkiddu zainspirowała Gligamesza, by szukał nieśmiertelności, i po wielu przygodach odnalazł Utnapisztima, który przeżył Wielką Powódź, i wraz ze swoją zoną został przezeń obdarzony nieśmiertelnością.

ISHTAR; u Sumerów INANNA; u Egipcjan ASTARTE Największa spośród mezopotamskich bogiń-matek. Bogini płodności, seksu, księżyca i wojny. Władczyni nieba, pani smutku i bitew. Wspaniała kochanka i wspaniała matka. Gilgames, gdy przekonał się o bezwartościowości nieśmiertelności, wzgardził nią, by zapewnić sobie śmierć. Jej gwaizdą jest Wenus, a jej zwierzęciem kultowym - lew. Jej miłość jest zaborcza, a nawet śmiertelna. Egipska rzeźba przedstawia ją nagą, stojącą na lwei i trzymającą kwait lotosu, symbol życia. Jej kult obejmował symbole falliczne, prostytucję sakralną i umalowanych kapłanów przebranych za kobiety. W jej świątyni w Uruk kobiety odprawiały seksualne obrzędy na jej cześć. Kapłanka grała boginię; kapłan, który grał boga, był zabijany. Chrześcijanie zamienili ją w demona i jako o demonicy wspomina o niej Milton w "Raju utraconym".

KINGU Generał Tiamat w wojnie przeciw bogom. Strażnik tablic przeznaczenia, które zawierają boski plan dla całego kosmosu. Ninhursag użyła jego krwi do zrobienia pierwszego człowieka i stąd pochodzi buntownicza, demoniczna część natury ludzkiej.

MARDUK Wielki bóg Babilonu, Król Królów, Strażnik Prawa, Wielki Czarownik, Wielki Uzdrowiciel, zabójca Tiamat. Marduk to Porządek walczący z Chaosem, z którego to starcia wyłania się wszystko. Zwyciężając Tiamat, Marduk dał swiatu porządek. Gdy zdobył od Kingu tablice przeznaczenia, przyczepił je do swojej własnej piersi i w ten sposób poddał ziemię władzy bogów. Stela Hammurabiego ukazuje Marduka na jego tronie, w rogatym nakryciu głowy, dającego Hammurabiemu swoje berło i pierścień. Amoryci widzieli Marduka jako boga wiosny, swiatła słonecznego, ziół i drzew.

NEBO Także NABU Bóg pisma i mowy, rzecznik bogów. Zapamiętuje czyny ludzi na sąd poo śmierci.

NERGAL Bóg świata podziemnego, zniszczenia i plag, małżonek Ereszkigal. Wyrzucony z niebios, szturmował podziemia z czternastoma demonami tak długo, aż Ereszkigal zgodziła się go poślubić.

NINHURSAG Także MAAT "Pani Góra." Matka ziemia. Ulepiła z gliny pierwszego człowieka i ożywiła go krwią Kingu.

SZAMASZ Także BABBAR, UTU Słońce. Syn Sina, boga księżyca, brat i mąż Isztar. Wielki bóg sprawiedliwości. W Sumerze bóg wróżbiarstwa. Wróg ciemności i wszystkiego, co z niej pochodzi. Każdego dnia ludzie-skorpiony otwierają wrota jego wspaniałego pałacu, skąd Szamasz wyjeżdza na swoim rydwanie. Przejeżdza przez całe niebo, od horyzontu do horyzontu, widząc po drodze wszystko, co się dzieje na ziemi. Po zejściu poniżej horyzontu, wraca do swojego pałacu przez królestwo podziemi. Szamasz rząda sprawiedliwości od ziemskich władców i chroni ich poddanych, szczególnie tych biednych.

SIN Bóg księżyca. Mądry i skryty, wróg wszystkich złych duchów. Starzec z długą brodą, który każdej nocy leci poprzez niebo w swojej łodzi.

TAMMUZ Także DUMUZI Bóg zbiorów. Bóg, który umiera i rodzi się na nowo. Miłość do Isztar zanbiła go, i Isztar walczyła w świecie zmarłych z Ereszkigal, by przywrócić go światu żywych.

TIAMAT; dla agnostyków, LEVIATHAN Bogini pierwotnej głębi, Chaos, z którego Marduk stworzył świat. Przybrała postać smoka i pływała w pierwotnych wodach. Tiamat walczyła z bogami, rodząc smoki, sfinksy, ludzi-skorpionów i inne demony i potwory, które stanowiły jej armię. Marduk zabił ją, pokonując ją magią i potężnymi wiatrami. Rozkrajając ją na pół, Marduk rzucił jedną część w górę, tworząc niebiosa, a drugą w dół, tworząc ziemię.

(Kanaan)

ANAT Bogini miłości i wojny. Małżonka Baal-Haddada, któremu pomaga w bitwach.

ATHIRAT W Biblii ASHERAH Matka bogów, małżonka Ela. Athirat namówiła Ela, by udzielił błogosłąwieństwa świątyni Baal-Haddada po jego zwycięstwie nad Yammem, bogiem chaosu. Utożsamiana z Isztar.

BAAL-HADDAD "Potężny" "Ten, który sięga chmur." Syn Dagona, bóg zbóż. Szef boskiego zgromadzenia. Jest bohaterem Porządku przeciwskawionego Chaosowi. Jego bronią jest błyskawica i można go znaleźć w burzach i piorunach. Gdy przeciwstawił się Motowi, bogowi ziemi, został połknięty przez boga śmierci i zrzucony do podziemia, które po strasznej bitwie obrócił w ruinę. Na początku czasu Baal-Haddad walczył z Yammem i zwyciężył go, poddając wody Chaosu kontroli Porządku.

Termin "Baal" nie jest imieniem włąsnym,, lecz tytułem - oznacza "Pan". Zanć prawdziwe imię boga znaczało posiadać wielką moc, i dlatego prawdziwe imiona bóstw były często trzymane w sekrecie przez kapłanów. Dlatego do wielu lokalnych bogów ludzie zwracali się po prostu "Panie" - Baal. Baal z Biblii to najczęściej Baal Szamim, "Władca Niebios". W Kartaginie, kolonii fenickiej, ludzie czcili Baala Hammona lub Ammona, boga nieba i płodności, którego symbolem był baran. Bóg semickiego plemienia koczowniczego Zebulon był "Muchą", lub Baal (Beel)-Zebulem, co często wymawiano nieprrawidłowo jako Beelzebub.

EL "Byk," Ojciec Ludzi, Dobry, Współczujący. Stwórca wszystkich rzeczy, najwyższy ze wszystkich bogów.

KATHIRAT "Uzdolnione" Pomniejsze boginie czuwające nad porodem.

MOT Bóg smierci, rządzący światem podziemi.

ZDOLNY I POJĘTNY Boski rzemieślnik, patron rzemiosła i magii. Zrobił broń Baal-Haddada, którą walczył z Yammem, i zbudował świątynię, w której mieszkają Anat i Baal-Haddad.

YAMM OCEAN Także KSIĄŻĘ OCEAN, WŁĄDCA PRĄDÓW OCEANICZNYCH Bóg pierwotnego chaosu, podobny do Tiamat i Coatlicue. Wróg Baal-Haddada. Przed wielką bitwą z Baal-Haddadem, Yamm przeraził boskie zgromadzenie bogów i wysłał posłów, by domagali się okupu. Jego częścią miał być Baal-Haddad jako niewolnik. Baal- Haddad, wściekły, wygonił posłów z komnaty, biczując ich po pośladkach i pozbawaijąc wszelakiej godności. W ten sposób zaczęła się wojna.




BOGOWIE NORDYCCY

AEGIR Bóg morza. Uwielbia wydawać uczty dla bogów. Saksońscy piraci oddawali mu dziesiątą część swoich jeńców, których wrzucali do morza.

ANGRBODA Olbrzymka, z której związku z Lokim powstali Hel, Fenrir i Wąż Midgardu.

BALDER Bóg-bohater, który umiera i zmartwychwstaje. Jasnowłosy i jasnoskóry, mądry i miłosierny, kochany przez wszystkich. Loki namówił Hodera, by zabił Baldera, którego trzeba było ratować ze świata zmarłych. Wedle eposu WOLUSKA, Balder będzie ponownie rządził po Ragnaroku.

BRAGI Bóg poezji i elokwencji, mąż Iduun. Jego obowiązkiem jest przygotowywać Walhallę na przyjęcie nowych mieszkańców.

DONAR Germański bóg piorunów, poprzednik Thora. Jego symbolem jest swastyka. Jego świętym drzewam jest dąb.

FENRIR Także WILK FENRIS Wielki wilk, sym Lokiego. Fenrir został wychowywany w Asgardzie, domie bogów, dopóki nie stał się tak ogromny i agresywny, że jeden Tyr był dość odważny, by go karmić. Tyr związał Fenrira do czasu Ragnaroku, kiedy to Fenrir się uwolni, by zabić Odyna..

FORSETI Bóg sprawiedliwości, wielki arbiter, który ucisza wszystkie kłótnie. Jego siedziba ze złota i srebra nazywa się Giltnir.

FREYR "Bóg świata", syn Njorda, mąż Freyi. Bóg płodności, światła słonecznego i deszczu, pokoju i radości. Czczona go poprzez ludzkie ofiary i rodzaj teatru, w którym mężczyźni przebierali się za kobiety i tańczyli przy dźwiękach bębnów i dzwonków. Był też związany z kultem koni, konie przeznaczone do służby mu były trzymane przy świątyniach. Freyr i jego żona/siostra Freya należeli do Wanirów, rodu czy też rasy bogów, którzy pocvzątkowo rywalizowali z Aesirami, by w końcu stać się ich sprzymierzeńcami. Wanirowie mogli być bogami starszej skandynawskiej rasy, których późniejsi zdobywcy włączyli do swego panteonu.

FREYA Bogini magii i śmierci, seksu, córka Njorda, zmieniająca postać, często przybierała postać sokoła. Dzięki magicznej maści mogła przelatywać długie dystanse. Pantronka seithr, obrzędu, w którym czarodziejka wchodziła w trans, by przepowiedzieć przyszłość. Kobiety, które praktykowały siethr, znane jako Wolwa, wędrowały swobodnie po kraju rzucając zaklęcia i przepowiadając przyszłość. Kult Freyi zawierał orgiastyczne rytuały, które bulwersowały i przerażały chrześciojan. Połowa zabitych w bitwie należała do Freyi, połowa do Odyna.

FRIGG Żona Odyna, matka Baldera, królowa Asgardu. Bogini płodności.

HEIMDALL Bóg strzegący mostu będącego wejściem do Asgardu. Heimdall może widzieć na bardzo duże odległości, a jego ucho jest tak wrażliwe, że słyszy, jak trawa rośnie. W dzień Ragnarok Heimdall zadmie w wielki róg Gjallarhorn, a w bitwie, która potem nastąpi, zabije Lokiego.

HEL Bogini smierci, córka Lokiego. Władczyni Niflheimu, krainy mgieł. Dusze bohaterów trafiją do Walhalli; ci, którzy gioną od choroby lub ze starości, trafiają do Niflheim. Otoczony wysokimi murami i z mocno zamkniętą bramą, Niflheim jest niezdobyty; nawet Balder nie mógł stąd powrócić bez pozwolenia Hel.

HERMOD Bóg bohater. Hermod przejechał przez bramy Niflheimu, by ocalić Baldera. Odnalazł go siedzącego po prawicy Hel. Hel zgodziła się uwolnić Baldera, pod warunkiem, że wszystkie żyjące istoty będą za nim płakać.

HODER Niewiele o nim wiadomo poza tym, że jest ślepy. Loki namówił go, by zabił Baldera gałązką jemioły. Hoder dołączy do Baldea w nowym świecie, który nastąpi po Ragnaroku.

IDUNN Żona Bragiego, strażniczka złotych jabłek wiecznej młodości. Olbrzym Thiazzi porwał ją z pomocą Lokiego.

LOKI Przebiegły oszust, złodziej, któremu nie można ufać. Jest również czarujący, mądry, ma sardoniczne poczucie humoru, śmiejąc się z innych nie rzadziej niż z siebie. Może przybierać formę dowolnego zwierzęcia. Loki brał udział w wielu przygodach bogów, które często zaczynały się od zamieszania, jakie on wywoływał. trickster.

WĄŻ MIDGARDU Wielki wąż leżący w oceanie i oplatający sobą świat. Gdy nadejdzie Ragnarok, świat zatonie w wodach oceanu, gdy Wąż Midgardu podniesie się z morza. Thor go zabije, lecz sam zginie od jego jadu.

MIMIR Strażnik źródła mądrości u korzeni drzewa Yggdrasill, drzewa świata, które łączy wyższe i niższe światy i jest źródłem wszelkiego życia. Odyn oddał oko, by móc się napić z tego źródła.

NERTHUS matka ziemia czczona przez germańskie plemię Suebów. Jej święta askinia znajdowała się na wyspie na Morzu Północnym.

NJORD Władca Wanirów, którzy walczyli z Aesirami. Pan wiatrów i morza, dawca bogactw. Szczególnie czczony ma zachodnim wybrzeżu Szwecji. W pogańskich czasach w sądach przysięgano na jego imię.

ODYN Także OTHINN; WODEN; WOTAN Bóg walki i wojny, magii i śmierci. Władca Aesirów, żyjący w swojej siedzibie Valaskjal w Sagardzie, skąd może widzieć wszystkie światy. W jego siedzibie Walhalli, Walkirie (żeńskie duchy bojowe) służą wojownikom, którzy padli w bitwie i będą pomagać bogom w wielkiej bitwie Ragnarok. Na ramionach Odyna siedzą dwa kruki, Hugin ("Myśl") and Munin ("Pamięć") które mogą latać pomiędzy światami, by przynosić Odynowi wiedzę i wieści. Odyn często pomaga bohaterom, lecz jest dość kjapryśny i może się zwrócić przeciwko człowiekowi z błehaego powodu lub bez powodu. Opowieści o zdradach Odyna są czymś więcej niż tylko chrześcijańską propagandą. Sami czci ciele Odyna potrafili być dość bezlitośni opowiadając o jego wiarołomstwach. Jego kult zawierał również ludzkie ofiary.

RAGNAROK "Zniszczenie potężnych." Zmierzch Bogów. Czas ognia i lodu. Wielka bitwa na końcu czasu pomiędzy bogami a Mroźnymi Olbrzymami, w której świat zostanie zniszczony i stworzony na nowo. Ragnarok poprzedzą trzy zimy gorzkich wojen, po których nastąpi Fimbulvetr, zima tak zimna, że słońce nie będzie grzało. Wtedy siły zła zbiorą się i wypowiedzą wojnę bogom.

THOR Bóg piorunów. Wielki, czerwonobrody, czerwonooki, potężny. Jego bronią jest magiczny młot Mjollnir, poza tym Thot ma pas podwajający jego siłę i żelazne rękawice, którymi chwyta Mjollnira. W pewnycm sensie rywal Odyna, Thor jest bogiem prawa i porządku, ulubieńcem ludzi. W przeciwieństwie do Odyna, dotrzymuje przysiąg i dlatego przysięga się w jego imieniu, czego żaden zdrwoy na umyśle człowiek nie zrobiłby używając imienia Odyna. Gdy do Islandii przybyło chrześcijaństwo, inni bogowie szybko się poddali, lecz Thor walczył do końca. Święty Młot Thora jest najpopularniejszym motywem w sztuce islandzkiej, a kult Thora trwał jeszcze długo po przyjściu chrześcijaństwa: obok krucyfiksów robiono też małe srebrne młoty.

TIWAZ Jednoręki bóg nieba i wojny, czczony przez plemiona wczesnogermańskie. Oddawno mu cześć składając mu w lesie ludzkie ofiary. Tiwaz jest bogiem prawa i sprawiedliwości, przysięgano na jego imię. Jego funkcje przejęli później Odyn i Thor, choć w przeciwieństwie do Odyna Tiwaz nigdy nie głamie i nie oszukuje. Jest znany też jako Irmin, a jego święta kolumna Irminsul symbolicznie poddtrzymuje cały wszechświat.

TYR Bóg bitew, jedyny, który miał dość siły i odwagi, by związać Fenrisa. Wojownicy, by zdobyć jego ochronę, znaczyli swoje miecze literą T. Tyr początkowo był tym samym co Tiwaz, później pojawił się w nowym panteonie pod nowym imieniem, lecz już w cieniu Odyna i Thora.

WELAND Także VOLUNDR; WIELAND; WAYLAND Bóg kowali i wyrabiających rzeczy z metalu. Syn olbrzyma Wade. Ma wiele wspólnego z bogami takimi, jak Govannon i Hefajstos. Technologie obróbki metali rozpowszechniały się w starożytności powoli, zazwyczaj przekazywane od osoby do osoby, a wysoce uzdolnieni kowale mieli swoje międzynarodowe bractwo podobne do masonerii.



BOGOWIE LUDÓW OCEANI

AGUNUA (Wyspy Salomona) Bóg-wąż. Wszyscy inni bogowie są tylko jego aspektami. Pierwszy kokos z każdego drzewa jest poświęcony Agunua.

ALULUEI (Micronezja) Bóg wiedzy i nawigacji. Aluluei ma dwie twarze, jedną, by widział, gdzie idzie, a drugą, by widział, gdzie był.

BUNJIL (Australia) Bóg nieba. Bunjil zrobił mężczyznę z gliny, podczas gdy jego brat, Bat, zrobił kobietę z wody. Bunjil dał ludzkości narzędzia, broń i obrzędy religijne.

DARAMULUN (Australia) Bóg nieba, heros. Istnieje wiele opowieści o jego przygodach. Przedstawia się go z ustami pełni kwarcu, wielkim fallusem i trzymającego kamienną siekierę.

CZAS SNU (Australiaa) Okres czasu, podczas którego bogowie powoływali do życia świat i wszystkie żywe istoty.

GIDJA (Australia) Bóg księżyca. W Czasie Snu Gidja stworzył kobietę kastrując Yalungura, za co go ukarał Kallin Kallin.

WIELKI TĘCZOWY WĄŻ Także JULUNGGUL, GALERU, UNGUR, WONUNGUR, WOROMBI, YURLUNGGUR, LANGAL, MUIT (ma wiele innych imion). (Australia) Wielki dawca życia, zyjący w glębokim stawie. Wyciąga się do nieba, świecąc kroplami wody, kawałkami kwarcu i masy perłowej. Wielki Tęczowy Wąż stworzył wszystkie wody i wszystkie żywe stworzenia. Jest najpotężniejszym z bogów i nikt nie odważy się go obrazić. Jest mu poświęconych wiele stawów, których nie wolno zanieczyścić krwią. Czarownicy używają do swojej magii kawałków kwarcu, ponieważ jest w nich siła życiowa Wielkiego Tęczowego Węża.

HINA Również HINE (Polinezja) Bogini ciemności, która przyniosła ludzkości śmierć zabijając boga Maui. Żeglując ze swoim bratem Ru dopłynęła do księżyca, gdzie spodobało jejsię tak, że już tam została, stając się Strażniczką i opiekunką podróżników.

IO (Nowa Zelandia) "Io Ukryta Twarz" "Io Wieczny" "Io Bóg Miłości." Najwyższa istota plemienia Maorysów, władca wszystkich innych bogów, znany tylko kapłanom.

KALLIN KALLIN (Australia) Kallin Kallin ukarał Gidję za wykastrowanie swojego brata Yalungur, wrzucając go do oceanu. Uświadomiwszy sobie, że Yalungur był teraz kobietą i dlatego nie był już członkiem plemienia, wziął ją za żonę, dając początek aborygeńskiemu zwyczajowi brania żon z innych wspólnot.

KUKLIKIMOKU (Polinezja) Bóg wojny. Jego kolory to czerwień i żółty.

MARRUNI (Melanezja) Bóg rzęsień ziemi. Jego żony bały się jego ogona, więc pociął go na kawałki, z których zrobił swierzęta i ludzi.

MAUI (Polinezja) "Maui tysiąca oszustw" Heros, oszust. Maui żył, gdy świat był dopiero stwarzany, i walczył po stronie ludzi próbując wytargować dla nich lepszą sytuację. Jego śmierć z rąk Hiny przyniosła śmierć na świat.

NAREAU (Mikronezja) W zasadzie dwóch bogów, Stary Pająk i Młody Pająk. Stwórcy. Stary Pająk stworzył ziemię z muszli, lecz ziemia i niebiosa nie były należycie rozdzielone, więc Młodszy pająk poprosił o pomoc Riiki, węgorza, by rozwiązał en problem. Póxniej stworzyli słońce, ksieżyc i gwaizdy, i wielkie drzewo, które narodziło ludzi.

OLIFAT (Micronezja) Olifat wynalazł tatuaż. Olifat uwielbia figle i zanieczyszcza jedzenie, odbiera ryby rybakom i uwodzi żony ludzi.

PELE (Polinezja) Bogini ognia wulkanicznego i czarów. Pele żyje w Mt. Kilauea na Hawajach. Jej ołtarze budowane są obok potoków lawy.

QAT (Polinezja) Bóg stwórca. Qat narodził się, gdy jego matka, kamień, nagle wybuchła. Qat stworzył pierwsze trzy pary ludzi rzeźbiąc ich z drewna i grając na bębnach, by zatańczyli. Qat powstzrymał noc przed wiecznym trwaniem, przecinając ją twardym czerwonym kamykiem - świtem. Qat odpłynął w łodzi pełnej wszelkiego rodzaju cudowności. Gdy pojawili się Europejczycy, wielu wierzyło, że to Qat powrócił.

RUA (Taiti) Bóg rzemieślników. Rua wymyślił rzeźbiarstwo w drewnie.

TAWHAKI (Polinezja) Bóg piorunów i błyskawic, dostojny i przystojny.

TU (Polinezja) "Tu Ze Złą Twarzą" "Tu Pożeracz Ludzi" "Tu MNiłośnik Wojny," "Tu z Wąską Twarzą" Bóg wojny.

WONDJINA (Australia) Pierwotne stworzenia z czasu Wielkiego Snu. Na malunkach przedstawia się je z aureolami wokół głowy, bez ust, ze złączonymi oczami i nosem. Dają deszcz i dzieci, a ich obrazy są dotykane co roku przez po to, żeby Wondjina znów zesłały deszcz.

YALUNGUR (Australia) Yalungur pokonał wielką ogrzycę Kunapipi i stał się pierwszą kobietą.

jak mówiłem SŁOWNIK DEMONÓW DODAJĘ !

Abaddon - (hebr.) Niszczyciel, Udzielający Rad, Anioł Zniszczenia, uważany czasem za władcę demonów.

Abdiel- pan niewolników i niewolnictwa.

Abigor - demon-wojownik, rozkazujący sześćdziesięciu legionom. Przepowiada przyszłość, daje trafne militarne rady.

Adramelech - wg Wieriusa Kanclerz Piekieł. W Asyrii składano mu ludzkie ofiary z dzieci.

Aeshma, Aesma- (Persja) Jeden z siedmiu perskich archaniołów, potem przejęty przez mitologię hebrajską pod nazwą Asmodeusza. Mały, owłosiony, przypisuje mu się zdolność skłaniania ludzi do popełniania okrutnych czynów.

Agares, Aguares- demon odwagi.

Agrameon - demon lęku.

Agrat-bat-mahlaht - Jedna z żon Szatana, demonica-patronka dziwek.

Alastor - demon-kat, "Dokonujący Egzekucji".

Aldinach - (Egipt) demon mający moc sprowadzania klęsk żywiołowych - powodzie, huragany itp.

Amaymon - zły duch, król południa

Amducious, Amducias- (Hebr.) Niszczyciel, wg Wieriusa takze demon muzyki

Andras - bóg kłótni

Anneberg - (niem.) demon kopalni

Arioch - Demon zemsty. Dokonuje jej tylko wtedy, gdy sie go wezwie.

Ashtaroth, Astaroth - fenicka bogini pożądania, w chrześcijańskiej mitologii przybrała postać męską - Skarbnika Piekieł. Książę oskarżycieli i inkwizytorów, a także próżności. Z demonów Salomona.

Azazel - demon wojny, nauczył ludzi wyrabiać broń.

Baal, Bael (Hebr.) diabeł. Ozanacza "Pan". Kananejczycy zabijali dzieci w ofierza dla niego. Wg Wieriusa, demon ten jest pierszym monarchą piekła i pojawia się jako trzygłowa bestia. W Grand Grimoire jest opisany jako generał prowadzący armię piekieł.
Baalberith, Balberith - bóg kananejski, wg niektórych grimoire'ów sekretarz piekielnych archiwów. Demon bluźnierstwa i morderstwa.

Babael - opiekujący się grobami

Balaam - skąpstwo i chciwość.

Balan - Wg Wieriusa demon będący u góry hierarchii. Demon subtelności i podstępu. Książę piekła.

Balban - demon złudzenia

Barbas- demon mechaniki

Barqu - Demon znający sekret kamienia filozoficznego.

Bechard, Bechaud- demon burzy i sił natury

Beelzebub, Beelzebuth, Belzebath- Władca Much, pan wszystkich fałszywych bogów

Belphegor, Belphegore, Baalphegor- demon odkrywania, wynalazczości i bogactwa

Bifrons - Demon astronomii, geometrii, architektury i innych tego typu nauk. Ten, który zapala dziwne światła nad nagrobkami.

Blisargon - Namawia do kradzieży, by potem doprowadzić do zguby swoich czcicieli.

Bune - jeden z demonów śmierci

Caacrinolaas - Demon wiedzy w dziedzinie sztuk wyzwolonych. Pojawia się jako Gryf.
Clauneck - demon skarbów i bogactw.

Clisthert- demon mający moc zmieniania dnia w noc, a nocy w dzień

Colopatiron - otwiera więzienia

Cresil, Gressil - demon nieczystości i niechlujstwa.

Flereous, Feurety - elemental ognia, demon ognia

Geryon - ( Dante) Centaur/smok strzegący piekła

Hela - bogini śmierci, córka Lokiego

Leonard - (niem.) demon czarnoksięstwa, pojawia się jako wielki, czarny kozioł.

Leviathan - (Hebr) wąż, wzburzone morze. Kult węża. Żywioł Wody. Wielki admirał piekła. uważany za obupłciowego.

Lilith - (Hebr) w hebrajskim micie - pierwsza żona Adama, potem żona Szatana. Według wielu demonologów, Lilith panuje nad succubami. Mówi się, że próbuje zabić nowonarodzone dzieci. Księżniczka piekła.

Lucifer - (rzym.) Niosący Światło. Pan Powietrza. Często mylony z Szatanem.

Lucifuge, Lucifuge Rofocale - rzymski diabeł.

Malphas - Wielki prezydent piekła. Pojawia się jako kruk.

Mara - (budd.) demon próbujący przywieść ludzką duszę do zguby.

Mastema - przywódca potomstwa ludzi i demonów.

Melchom - skarbnik pałacu piekielnego.

Mephistopholes, Mesphito - (gr.) "obawiający się światła. "

Merihim - książę zarazy.

Mormo - (gr.) bóg duchów, małżonek Hekate.

Mullin - Prawa ręka Leonarda.

Murmur- Demon muzyki.

Naamah - (Hebr.) uwodząca
Naburus, Naberios - strażnik bram piekła. Kojarzony z Cerberem. Markiz piekła.

Nergal - babiloński bóg świata podziemnego. Demon niższego rzędu.

Nybras - niższy demon rozgłaszający rozkosze piekła.

Nysrogh- niższy demon, szef służby w pałacu piekielnym.

Orias - Demon wrózbiarstwa. Markiz piekła.
Orthon - demon nieznanego pochodzenia, związany ponoć z masońską sektą paladynistyczną w XIX-wiecznych Włoszech.

Paymon - mistrz ceremonii piekielnych

Philotanus - demon niższego rzędu, w służbie Beliala

Pyro - książę fałszerstwa.

Pytho - wąż-demon kłamstw.

Rakshasa - (hind.) demon o przerażającym wyglądzie.

Ronwe - demon wiedzy.

Sabazios - (fryg.) wąż.
Samael - anioł smierci, który niegdyś kusił Ewę. Książę powietrza. Jest to jedno z imion Szatana.

Satan, Shaitan (Satan/hebr. Shaitan/arabski) - Przeciwnik. Pan Ognia.

Sargatanas - brygadzista piekła.

Sedit - diabeł indiański

Semiazas - przywódca upadłych aniołów.

Shabriri - (żyd. mit.) demon powodujący ślepote.

Succorbenoth - demon zazdrości. Chroni bramy i wejścia.

Succumbus, Succubus- demonica uwodząca mężczyzn we śnie. Liczba mnoga - Succubi.

T'an-mo - (chiń.) demon pożądania.

Thamuz - diabeł sumeryjski. Ambasador piekła. Wynalazł artylerię i rozpoczął inkwizycję.

Troian - (ros.) demon nocny.

Veltis - (Babilon) Zły duch, który prześladował świętą Małgorzatę.

Verdelet - Mistrz ceremonii w sądzie piekielnym.

Verin - demon niecierpliwości

Vetis - kusiciel świętych

Xaphan - demon ognia. Pilnuje kotłów piekielnych.

Zagam - Demon fałszerstwa. Potrafi też zmieniać rzeczy w ich przeciwieństwa

Zeernebooch- (niem.) król świata zmarłych

Zepar - bóg wojny, wielki diuk piekła.

Ciekawe

lap soga
_______________________________
 
"Death is for many of us the gate of hell; but we are inside on the way out, not outside on the way in"

ANIOŁOWIE



Możemy je odnaleźć w wielu tradycjach: chrześcijańskiej, judaistycznej, muzułmańskiej, zoroastriańskiej. Słowo "anioł" pochodzi z łacińskiego "angelos", które pochodzi z kolei z greckiego "aggelos", będącego tłumaczeniem hebrajskiego słowa "mal'akh", posłaniec.

Anioły zazwyczaj występują w grupach po cztery, siedem lub dwanaście, co wynika z przekonania, że pośredniczą one między człowiekiem a bóstwem poprzez żywioły lub planety. Na przykład w zoroastryzmie mamy Amesha Spentas, siedem świętych nieśmiertelnych istot będących aspektami Ahura Mazdy; w islamie dominują cztery anioły, dokładnie opisane: Jibril (Gabriel), anioł objawienia; Mikal (Michael), anioł natury; Izrail (Azrael), anioł śmierci i Israfil, który umieszcza duszę w ciele i wzywa na sąd ostateczny.



ARCHANIOŁOWIE

Michael

Według jednego ze źródeł jego imię oznacza okrzyk wojenny "Któż jak Bóg?". Michael walczy z wielkim smokiem lub wężem, identyfikowanym w żydowskich źródłach z Samaelem.


Uriel/Auriel

Uriel oznacza "ogień Boga" (oor=ogień), zaś Auriel - "światło Boga" (or=światło). Oba imiona są używane wymiennie, a ich cechą charakterystyczną jest powiązanie ze światłem. W chrześcijaństwie Uriel bywał identyfikowany z Lucyferem ("Niosący Światło"), co pozostaje w dziwnej sprzeczności z tradycją judaistyczną, w której upadłym aniołem jest jednoznacznie Samael.


Rafrael

Jego imię oznacza "Uzdrowienie Boga".


Gabriel

Jego imię oznacza "Siłę Boga".


Samael

We wczesnym średniowieczu nadano mu niektóre z cech Ialdebaotha, gnostyckiego demiurga-ślepego boga, wywodząc jego imię od sami=ślepy. Łączy się go z planetą Mars; jest on źródłem całego zła na świecie. Pojawia się pod różnymi postaciami, jako Czarny Anioł i Anioł Śmierci. Końcówka "el" zdradza jego boskie pochodzenie, zaś kabalistyczni angelolodzy są podzieleni co do tego, czy należy go umieścić na szczycie demonicznej hierarchii wraz z jego małżonką Lilith, czy też postrzegać go jako nieprzyjemny, lecz niezbędny element Stworzenia. Samaela się identyfikuje z wężem z ogrodu Eden, kusicielem i trucicielem.



Istnieje wiele różniących się od siebie list siedmiu archaniołów. Ich imiona to:

wg Enocha: Uriel, Rafael, Raguel, Michael, Zerachiel, Gabriel i Remiel

wg Testamentu Salomona: Mikael, Gabriel, Uriel, Sabrael, Arael, Iaoth, Adonaei

wg chrześcijańskich gnostyków: Michael, Gabriel, Rafael, Uriel, Barachiel, Sealtiel, Jehudiel

wg papieża Grzegorza Wielkiego: Michael, Gabriel, Rafael, Uriel, Simiel, Orifiel, Zachariel

wg pseudodionizjan: Michael, Gabriel, Rafael, Uriel, Chamuel, Jophiel, Zadkiel

wg średniowiecznej magii: Zaphkiel, Zadkiel, Camael, Rafael, Haniel, Michael, Gabriel

wg średniowiecznej księgi HIERARCHIA BŁOGOSŁAWIONYCH ANIOŁÓW: Rafael, Gabriel, Chamuel, Michael, Adabiel, Haniel, Zaphiel

koontynuująć watek aniołów, znalazłem jeszcze w zbiorach :
Powiązania aniołów

Przywódcy aniołów (wg esseńczyków)

Imię Zajęcie
------------------------------------
Oriel(Uriel) strzeże otchłani
Rafael kontroluje ludzkie dusze
Raguel mści się
Michael strzeże Izraela
Sariel (nie określono)
Gabriel rządzi ogrodem Eden
Jeremiel strzeże dusz w otchłani




Aniołowie ciał niebieskich

Imię Ciało niebieskie
---------------------------------
Rafael Słońce
Gabriel Księżyc
Michael Merkury
Eniel Wenus
Samael Mars
Cadikiel Jowisz
Kaftziel Saturn



no i na koniec

CZARNI ANIOŁOWIE

Imię zajęcie
--------------------------------
Szatan Prześladowca ludzkości
Belial Anioł Ciemności
Gabriel Anioł Śmierci Królów
Kaftziel Anioł Smierci Młodych
Maszbir Anioł Śmierci Dzieci
Maszbit Anioł Śmierci Zwierząt
Khemah Anioł Smierci Ludzi

lista demonów wymaga uzupełnienia podsyłam więc pomocny link: [http://www.deliriumsrealm.com/delirium/mythology/demon_list.asp]
(strona znaleziona zupełnie przez szczęśliwy przypadek)

czy mógłbyś podać skąd brałeś informacje na temat mitologii polinezyjskiej?

fajne zrodlo informacji, na dodatek mozna sobie jakis unikatowy nick wybrac
+ znaczy sie sog
_______________________________
 


[http://www.biby.er.pl] - Damian - moje biby - fotki
[superdowcipy.xx.pl]

sog, bardzo interesujące

a czemu aniołowie to faceci?????!!!!
Hmmm???? dziwne...
_______________________________
 
Ludzie, Portrety, Akty...- [http://www.insomnia.pl/temat169131_strona1/]
Kultura Japonii- [http://www.insomnia.pl/temat115860/]
Bałkany- [http://www.insomnia.pl/temat156081/]
Podwodna fotografia-[http://www.insomnia.pl/temat146415/]

Dlaczego anioły to mężczyźni?

Bo jest więcej kobiet niż mężczyzn w związku z czym większość woli patrzeć na nagich mężczyzn.
Bo księża też wolą patrzeć na nagich mężczyzn.
Może anioły chowają swoje samice bo są bardzo brzydkie?

Z tego co pamiętam anioły nie mają płci.