Sg-43, sprawny i strzelający. Ckm z prywatnej kolekcji w Polsce. Legalnie :)
Zmieniony przez - Wieprz15 w dniu 2012-02-04 17:25:55
Pepesza polskiej produkcji, rocznik 1953
Pepesza strzela z zamka otwartego. Na mojej fotce zamek zamknięty :P
Przełącznik rodzaju ognia wykonany jest dość topornie, nawet w powojennej broni:
Rączka zamka z bezpiecznikiem - ten ząbkowany suwak wchodzi w wycięcie blachy pokrywy komory zamkowej. można pepeszę zabezpieczyć zarówno przy napiętym zamku jak i zamkniętym.
Poniżej widoczny zatrzask magazynka, który w tym położeniu blokuje magazynek (tu łukowy na 35 nb)
Pepesza częściowo rozebrana:
Poniżej rozłożony częściowo PPS wz.43
Skomplikowanego życia wewnętrznego te peemy raczej nie mają
:)
Zmieniony przez - Wieprz15 w dniu 2012-02-04 18:09:09
Vis, druga seria niemiecka. ogólnie bardzo fajny pistolet, niestety muszka jet bardzo niewyraźna, nawet jak na pistolety z tamtego okresu. Strzela się z niego bardzo przyjemnie.
Powyżej widoczny bezpiecznik chwytowy.
Zmieniony przez - Wieprz15 w dniu 2012-02-05 15:16:54
Colt 1911.
Świetnie leży w mojej wąskiej dłoni, przy pierwszej styczności z tym pistoletem myślałem, że .45ACP mnie nieprzyjemnie zaskoczy. Było inaczej i chętnie do niego wracam.
Zmieniony przez - Wieprz15 w dniu 2012-02-05 15:29:39
Eee, broń jest klubowa (ckm-y i rkm-y też plus wiele, wiele innych egzemplarzy), ja jestem tylko członkiem zajmującym się obsługą broni i prowadzeniem strzelania, poza tym prezes ma już dzieci hehe
BTW, coś niezupełnie z II wojny, no ale też się łapie. P08 w wersji "artyleryjskiej" z 1916. Wszystkie części orginalne, nie do tłuczenia na strzelnicy, choć czasem ktoś z niej postrzela. Najpiękniejsza broń jaką kiedykolwiek miałem w ręce.
Gdyby rozebrać mechanizm spustowy w pepeszy (czego nigdy nie robiłem bo nie było takiej potrzeby), to liczba części by wzrosła. Na szczęście przy normalnej obsłudze broni nie trzeba tego robić.
Wrzucam coś większego, czyli trzy zabawki na .303 British:
Pierwszy od góry to egzemplarz z 1918 roku, bardzo celny, nawet osoby nieobeznane z bronią łatwo trafiają w cele 150 - 200 metrów.
Mosin i dwa SWT z różnych okresów produkcji. SWT wymaga trochę siły przy rozkładaniu i wprawy, gdyż łato zrobić z niego krainę latających sprężynek. Do tego dochodzi odpowiednie ustawienie regulatora gazowego, który jest mikroskopijnych rozmiarów. BTW przy SWD z kolei (wiem wiem to zupełnie inna historia) trzeba uważać na maleńki kołeczek trzymający iglicę w zamku, bez niego broń nie będzie działać a zgubić go bardzo łatwo. Więcej zdjęć SWT wrzucę później.
Trzech wojowników:
Moim faworytem jest L-E, Mauser i Mosin na tym samym miejscu z niewielką przewagą Mosina jeśli chodzi o odporność na zanieczyszczenia.
Niezbędnik każdego czerwonoarmisty
Radziecka i amerykańska myśl techniczna Bardziej szczegółowe fotki Garanda później.
zajmującym się obsługą broni i prowadzeniem strzelania, poza tym prezes ma już dzieci hehe 
Bardziej szczegółowe fotki Garanda później. 
